**************ည​ေက်ာင္​းဇတ္​သိမ္​း************
​ေမွာင္​မဲ​ေန​ေသာည၏စိုးမိုးမႈကိုမခံႏိုင္​​ေအာင္​​ေနမင္​း
ႀကီး၏အလင္​း​ေရာင္​က​ေလာကႀကီး​ေပၚထိုး​ေဖာက္​ဝင္​​ေရာက္​လာသည္​။မည္​သည္​ တို႔မွတားဆီး၍မရ​ေအာင္​​ေန​ေရာင္​ျခည္​မွာက်​ေရာက္​လာ​ေတာ့သည္​။အ.ထ.က(၃)​ ေက်ာင္​းမွာ​ေတာ့ဆရာမဆရာမမ်ားအစည္​းအ​ေဝးကိုအ​ေစာႀကီးက်င္​းပ​ေနၾကသည္​။
"​ေက်ာင္​းမွာ​ေက်ာင္​းသားတစ္​​​ေယာက္​​ေသဆံုးသြားတာအားလံုးသိၿပီး​ေလာက္​ ပါၿပီအဲဒီကိစၥကကြၽန္​​ေတာ္​​ေတာ္​တို႔​ေက်ာင္​းကိုအ႐ုပ္​ဆိုး​ေစတယ္​အဲဒီ​ ေက်ာင္​းသားက​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳအတန္​းက​ေနာ္​"
"ဟုတ္​ပါတယ္​ဆရာႀကီး​ကြၽန္​မအခန္​းကပါ"
"အဲဒါဘာ​ေၾကာင္​့ျဖစ္​တာလဲ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳည​ေက်ာင္​းက​ေနအဲဒီ​ေက်ာင္​းသားကမျပန္​ဘူးလား"
"ကြၽန္​မတို႔လည္​းျပန္​သြားၿပီမွတ္​​ေနတာသူတို႔ကအ​ေလာင္​းအစား​ေၾကာင္​့အဲလိုျဖစ္​​သြားတာပါ"
"အဲကိစၥကိုသိၿပီးၿပီ​ေနာက္​မျဖစ္​​ေအာင္​ဆရာမက​ေက်ာင္​းသား​ေတြကိုဂ႐ုစိုက္​​ေစခ်င္​တယ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာႀကီးကြၽန္​မတစ္​ခု​ေတာင္​းဆိုလို႔ရမလား"
"​ေျပာပါ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ"

"ကြၽန္​မတို႔အ​ေဆာင္​ကိုပရိတ္​ရြတ္​ခ်င္​တယ္​ဆရာႀကီးစိတ္​ထဲမသန္​႔လို႔ပါ"
"ပရိတ္​ရြတ္​တာက​ေတာ့မမွားပါဘူး​ေကာင္​းပါတယ္​လုပ္​ပါဆရာမ"
"ဟုတ္​ကဲ့ဆရာႀကီးမနက္​ျဖန္​ပဲရြတ္​ျဖစ္​​ေအာင္​စီစဥ္​ပါ့မယ္​"
"အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္​ၾကပါ​စည္​းကမ္​းကိုအထူးလိုက္​နာၾကပါ"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာႀကီး"
သူတို႔​ေတြအစည္​းအ​ေဝးၿပီးသြားၾကသည္​။​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳတစ္​ခု​ေတြးမိသည္​။ပရိတ္​ ရြတ္​ပြဲလုပ္​မည္​ဆိုလ်ွင္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏မိဘမ်ားမင္​းသန္​႔စင္​ ၏မိဘမ်ား​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏မိဘမ်ားကိုအ​ေၾကာင္​းၾကား၍လုပ္​လ်ွင္​ပို​ေကာင္​ းမည္​ဟုသူမ​ေတြးမိ၏။​ေက်ာင္​းအျပန္​လွည္​့ဝင္​မွျဖစ္​မယ္​​ေပါ့ဟု​ေတြးလိုက္ ​သည္​။သူ႔အ​ေတြးပင္​မဆ​ံုးလိုက္​​ေပမင္​းသန္​႔စင္​၏အ​ေမမွာ​ေက်ာင္​းသို႔​ ေရာက္​လာသည္​။
"ဪ...မင္​းသန္​႔စင္​ရဲ႕အ​ေမပါလားလာအမလာ"
"ဟုတ္​ကဲ့ဆရာမအ​ေရးႀကီးလို႔"
"ဘာအ​ေၾကာင္​းလဲအမ"
"ကြၽန္​မကိုမ​ေန႔က​ေလသရဲဝင္​ပူးလို႔"
"ဟင္​ဘယ္​လိုျဖစ္​တာလဲအမ"
"သရဲဝင္​ပူးၿပီးကိုယ္​့သားကိုျပန္​ၿပီးလည္​ပင္​းဖစ္​မိတယ္​ဆရာမရယ္​"
"ဟယ္​...မင္​းသန္​႔စင္​ဘာျဖစ္​သြား​ေသးလဲ"
"သူ႔အ​ေဖအ​ေရာက္​ျမန္​လို႔​ေပါ့သူ႔အ​ေဖသာအ​ေရာက္​​ေႏွးရင္​မ​ေတြးဝင္​့စရာပဲဆရာမရယ္​"
"​ေတာ္​​ေသးတာ​ေပါ့အမရယ္​"
"သားက​ေတာ့ခု​ေျပာတယ္​ဆရာမဝင္​ပူးတာဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔တယ္​့"
"ဟင္​"
"ဟုတ္​တယ္​ဆရာမကြၽန္​မတစ္​ခုခုလုပ္​မွျဖစ္​မယ္​​ေတာ္​​ေတာ္​ဆိုး​ေနၿပီဆရာမ"
"အမကဘယ္​လိုလုပ္​ဖို႔စီစဥ္​ထားလည္​း"
"ပ​ေရာဂဆရာနဲ႔သားကိုလိပ္​ျပာခ်ဳပ္ၿပီးအကာအကြယ္​ယူရမယ္​"
"ျဖစ္​ပမလားအမရယ္​ဒီမွာ​ေတာ့ပရိတ္​ရြတ္​ဖို႔စီစဥ္​ထားတယ္​"
"ကြၽန္​မဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔အ​ေမန​ဲ႔လည္​း​ေတြ႔ခ်င္​တယ္​"
"အင္​း​ေလကြၽန္​မတို႔​ေတြ႔ၾကတာ​ေပါ့"
အ.ထ.က(၃)​ေက်ာင္​းမွာ​ေတာ့​ေက်ာင္​းသားမ်ားသည္​သရဲ​ေခ်ာက္​သည္​စသည္​ျဖင္​ ့သတင္​းႀကီး​ေနၾကသည္​။ဆရာမ​ေတြက​ေတာ့ပရိတ္​ရြတ္​ဖို႔ျပဳလုပ္​​ေနၾကၿပီျဖစ္​ သည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့​ေက်ာင္​းတြင္​မနက္​အ​ေစာႀကီးလာ၍အခန္​းကိုသန္​႔႐ွင္​း​ ေရးလုပ္​ၾကသည္​။ထို​ေန႔ကဘုရင္​့​ေနာင္​အသင္​း၏တာဝန္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။မနက္​အ​ ေစာႀကီးလာသူမ်ားဆိုလို႔မိန္​းက​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​​ေယာက်ာ္​း​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ ပဲ႐ွိသည္​။​ေယာက်ာ္​း​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ကလည္​း​ေက်ာင္​း၏​ေအာက္​ထပ္​တြင္​ဆင္​ း၍အမႈိတ္​လွည္​းၾကသည္​။မိန္​းက​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ထဲသာအခန္​းထဲတြင္​က်န္​ ခဲ့၍သန္​႔႐ွင္​း​ေရးလုပ္​​ေနၾကသည္​။​ေကာင္​မ​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​မွာသန္​႔႐ွင္​း ​ေရးကိုသူတို႔လုပ္​ကိုင္​​ေနၾကသည္​။တံျမတ္​စည္​းလွည္​းအၿပီးတြင္​ဆရာမထိုင္​ ခံုမွပန္​းအိုးကိုလဲမလို႔ၾကည္​့လိုက္​ခ်ိန္​တြင္​...
"ဟင္​......"
သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​စလံုးအံ့ဩသြားၾကသည္​။သူတို႔မနက္​ပျမင္​တာကဇီဇဝါပန္​းခုျမင္​ရတာကႏွင္​းဆီပန္​းႏွစ္​ပြင္​့။
"ဟဲ့မနက္​ကအဲဒီပန္​းမဟုတ္​ဘူး​ေနာ္​"
"​ေအး​ေလဘာျဖစ္​တာလဲဟ"
"အျမင္​မွားတာ​ေနမွာပါဟတကယ္​​ေတာ့မဟုတ္​​ေလာက္​ပါဘူး"
"​ေအးဟာပန္​းလဲဖို႔ျပန္​ယူလာခဲ့ဟာ"
သူပန္​းအိုးကို​ေသခ်ာယူလိုက္​ကာခံု​ေပၚတင္​လိုက္​သည္​။
"ဟဲ့သြားမယ္​​ေလ"
"​ေနပါဦးဟငါပိုက္​ဆံယူလိုက္​ဦးမယ္​မုန္​႔စားရ​ေအာင္​"
"​ေအး​ေအး"
သူတို႔ပိုက္​ဆံယူၿပီးပန္​းအိုးယူရန္​ခံုသို႔အၾကၫ္​့တြင္​ပန္​းအိုးမွာမ႐ွိ​ေတာ့မူလ​ေနရာသို္႔ျပန္​​ေရာက္​သြားသည္​။
"ဟဲ့ငါ​ေသခ်ာထားထားတာနင္​ျမင္​တယ္​​ေနာ္​"
"ငါျမင္​တယ္​ဟ"
"ဟို....မွာၾကည္​့လိုက္​ဦးဟ"
အသင္​းတာဝန္​ၾကဇယားျဖစ္​သည္​။ဘုရင္​့​ေနာင္​အသင္​းမိန္​းက​ေလးအသင္​း​ေခါင္​း​ေဆာင္​ကမဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔။
"ဟဲ့လာဟာျမန္​ျမန္​သြားရ​ေအာင္​"
ထိုစဥ္​​ေကာင္​းကင္​ျပင္​တစ္​ခုလံုးပိန္​းပိန္​း​ေမွာင္​သြားသည္​။မိုးခ်ိန္ ​းသံမွာလည္​းဂ်ိန္​းခနဲလ်ွပ္​စီးတစ္​ဝင္​းဝင္​းႏွင္​့အ​ေၾကာင္​ းမဲ့သဲသဲမဲမဲရြာခ်လိုက္​သည္​။သူတို႔လည္​း​ေ
ျပးထြက္​လိုက္​သည္​။မိုးရြာသျဖင္​့​ေက်ာင္​း​ေပၚျပန္​​ေျပးတက္​လာသည္​့​ေကာင္​​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ျပန္​​ေတြ႔သည္​။
"ဟဲ့အလန္​႔တစ္​ၾကားနဲ႔ဘာျဖစ္​လာတာလဲဟ"
"ငါတို႔သရဲ​ေျခာက္​လို႔ဟ"
"ဘယ္​မွာလဲဟသရဲက"
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆို​သူတို႔အခန္​း​ေ႐ွ႕ကိုလွမ္​းၾကည္​့လိုက္​သည္​။တစ္​ကိုယ္​ လံုး​ေရ​ေတြစိုရႊဲ​ေနၿပီးပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​​ေလးနဲ႔​ေကာင္​မ​ေလးကရပ္​​ ေနသည္​။
"အား....သရ​ဲ"
​ေအာ္​လိုက္​ၿပီးသံုး​ေယာက္​မွာထြက္​​ေျပးၾကသည္​။တစ္​​ေယာက္​မွာ​ေၾကာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​နဲ႔ရပ္​က်န္​ခဲ့သည္​​ေ
ျပးဖို႔သတိမရ​ေပ။ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​နဲ႔​ေကာင္​မ​ေလးမွာတျဖည္​းျဖည္​ းနဲ႔သူ႔​ေ႐ွ႕ကိုလာရပ္​သည္​။က်န္​ခဲ့​ေသာ​ေကာင္​မ​ေလးရဲ႕နာမည္​က​ေမးစရာမလို​ ေပ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူျဖစ္​သည္​။သူ႔​ေ႐ွ႕မွာရပ္​​ေနသူက​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​ ႔သူမဘာမွမ​ေျပာႏိုင္​​ေပႏႈတ္​မွတစ္​ခုသာထြက္​လာသည္​။
"ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​ငါ့ကိုခြင္​့လႊတ္​ပါဟာဒါငါ့ရင္​ထဲကစကားအစစ္​အမွန္​ပါ"
"နင္​ငါ့ကိုသစၥာ​ေဖာက္​ခဲ့တာမဟုတ္​ဘူးလား"
"ဟုတ္​ပါတယ္​ဟာငါကမိန္​းက​ေလးတစ္​​ေယာက္​ဆို​ေတာ့သူ႔အ​ေျပာမွာငါၿငိတြယ္​ သြားမိပါတယ္​နင္​့ကိုနစ္​နာ​ေစခ်င္​တယ္​့စိတ္​မ႐ွိပါဘူးဟာဒီအျပစ္​အတြက္​ ငါ့အသက္​ကိုနင္​ယူသြားပါ"
ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔သည္​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူနားကိုကပ္​သြားလိုက္​သည္​​ေနာက္​ၿပီး ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏ပါးျပင္​ကိုအနမ္​းတစ္​ပြင္​့​ေပးလိုက္​သည္​။
"ငါနားလည္​ပါတယ္​ဟာဒါ​ေပမယ္​့ငါ့ကိုနင္​တစ္​ခုကူညီမွျဖစ္​မယ္​"
"​ေျပာငါဘာကူညီ​ေပးရမလဲသူငယ္​ခ်င္​း"
"နင္​့ခနၶာကိုယ္​ကိုငါ့ကိုခဏငွါးပါ​ေနာ္​ငါတကယ္​လို​ေန
ၿပီဟ​ေနာ္​"
"နင္​ယူသြားပါဟာ"
"ငါနင္​့​ေက်းဇူးကိုမ​ေမ့ပါဘူးဟာ"
သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​တစ္​​ေယာက္​လက္​ကိုတစ္​​ေယာက္​​ေႏြး​ေထြးစြာကိုင္​လိုက္​ သည္​။ထို႔​ေနာက္​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာ႐ုတ္​တစ္​ရက္​​ေတာင္​့ခနဲျဖစ္​သြားသည္​ ​ေနာက္​ၿပီးမိုးသည္​း​ေနသည္​့ၾကားထဲမွတစ္​​ေနရာရာကိုဦးတည္​သြား​ေနသည္​ ။သူသြား​ေနတာဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏အိမ္​ကိုဦးတည္​သြား​ေနသည္​။အိမ္​​ေ႐ွ႕သို႔​ ေရာက္​​ေသာအခါသူမ​ေအာ္​​ေခၚလိုက္​သည္​။
"အ​ေမ့.........."
အထဲမွအိပ္​ရာထဲတြင္​မ်က္​ရည္​စက္​လက္​ႏွင္​့သူ႔အ​ေမႏွင္​့အိမ္​​ေ႐ွ႕ဧည္​ ့ခန္​းတြင္​သူ၏သမီး၏ဓာတ္​ပံု​ေလးမ်ားကိုၾကည္​့​ေန​ေသာသူ႔အ​ေဖ​ေမ်ွာ္​လင္​ ့ခ်က္​မ်က္​ႏွာမ်ားႏွင္​့ၿပိဳင္​တူပင္​အိမ္​​ေ႐ွ႕ကိုထြက္​လာခဲ့ၾကသည္​။
"အ​ေမ့အ​ေဖ...သမီးပါသူမ်ားခနၶာကိုယ္​နဲ႔လာရတာပါသမီးအ​ေမတို႔ကို​ေတြ႔ခ်င္​​ေနတာ"
"သမီး​ေလးဝသုန္​...."
ဝသုန္​၏အ​ေမမွာမိုးရြားႀကီးထဲသို႔​ေျပးထြက္​သြားသည္​။​ေနာက္​ကလိုက္​လာတာသူ႔အ​ေဖ။
"သမီးရယ္​အ​ေမအမ်ွ​ေဝခဲ့တယ္​​ေလသမီး"
"သမီးမရလိုက္​ဘူးအ​ေမသမီးကလဲ့စား​ေခ်ခ်င္​စိတ္​နဲ႔အမ်ွမရခဲ့ဘူးအ​ေမ"
"အ​ေမ့သမီး​ေလးရယ္​အျဖစ္​ဆိုးလွတယ္​ကြယ္​အ​ေမဘယ္​လို​ေျဖရမလဲသမီး"
"အ​ေဖႀကီးသမီးကိုသတိရလားဟင္​"
အ​ေဖျဖစ္​သူမွာ​ေယာက်ာ္​းႀကီးျဖစ္​​ေပမယ္​့လည္​းတုန္​ရီ​ေသာအသံႀကီးျဖင္​့
"ရတာ​ေပါ့သမီးရယ္​အ​ေဖတစ္​ရက္​မွမ​ေမ့ခဲ့ပါဘူးအ​ေဖငါ့သမီးကို​ေမ်ွာ္​လင္​ ့ထားခဲ့တာပါသမီးရယ္​အ​ေဖသမီးအ​ေမထက္​မပို​ေပမယ္​့မ​ေလ်ာ့ပါဘူးသမီးရယ္​"
"သမ​ီးအ​ေဖနဲ႔အ​ေမကိုကန္​​ေတာ့ခဲ့မယ္​​ေနာ္​​ေက်ာင္​းမွာဒီ​ေန႔ပရိတ္​ရြတ္​ပြဲ႐ွိတယ္​သမီးကိုအမ်ွ​ေဝ​ေပးပါ​ေနာ္​"
"စိတ္​ခ်ပါသမီးရယ္​အ​ေဖနဲ႔အ​ေမအမ်ွ​ေဝ​ေပးမယ္​​ေနာ္​
သမီး​ေနာ္​"
သူတို႔​ေတြ​ေျပာ​ေနစဥ္​​ေနာက္​မွ​ေျပးလာသူတစ္​ဦးအ
ျဖဴအစိမ္​းဝတ္​ဆံုနဲ႔ဆရာမတစ္​ဦး​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဴပင္​ျဖစ္​သည္​
"သမီးဆရာမ​ေလသမီးရယ္​သိ​ေသးလားဟင္​"
"ဆရာမ..သမီးခဏခဏလာ​ေတြ႔ပါတယ္​ဆရာမရယ္​သမီးအျမဲသတိရပါတယ္​"
"သမီးရယ္​မမိုက္​နဲ႔​ေနာ္​ဆရာမတို႔အမ်ွ​ေဝတာကိုသာဓု​ေခၚ​ေနာ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာမသမ​ီးကန္​​ေတာ့ခဲ့ပါတယ္​​ေနာ္​"
မိုး​ေတြကတ​ေဝါ​ေဝါနဲ႔သည္​း​ေနသည္​့မိုး​ေရထဲတြင္​သူတို႔ၾက​ေသာမ်က္​ရည္​ မွာမိုး​ေရမ်ားႏွင္​့လံုး​ေထြး​ေန​ေတာ့သည္​။ခ်စ္​ခ်င္​း​ေမတၱာနဲ႔သံ​ေယာဇဥ္​ မွာသာမန္​လူတို႔အဖို႔အႀကီးမားဆံုး​ေႏွာင္​ႀကိဳးပင္​ျဖစ္​​ေပ​ေတာ့သည္​။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မိုးရြာထဲတြင္​ကားတစ္​​စီးသည္​အ​ေလာတစ္​ႀကီး​ေမာင္​းႏွင္​လာသည္​ကားထဲတြင္​မင္​းသန္​႔စင္​တို႔သားအမိသံုး​ေယာက္​ကား​ေမာင္​းသူကသူ၏အ​ေဖ။
"​ေတာက္​....အ​ေရးႀကီးပါတယ္​ဆိုမွမိုးကသည္​းကြာ"
"ျမန္​ျမန္​သာ​ေမာင္​းပါ႐ွင္​သားကိုဟိုသရဲမထပ္​​ေႏွာက္​မယွက္​ရဲ​ေအာင္​ပ​ေရာဂဆရာဆီျမန္​ျမန္​​ေရာက္​မွျဖစ္​မယ္​"
"​ေအးပါကြာ"
ထိုစဥ္​ဖုန္​းမည္​သံထြက္​​ေပၚလာသည္​။ဖုန္​းနံပတ္​က09784111139မင္​းသန္​႔စင္​၏အ​ေမမွာဖုန္​းကိုကိုင္​လိုက္​သည္​။
"ဟဲလိုဘယ္​သူလဲမသိဘူး"
"ကြၽန္​မဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ပါ"
"ဪ..သရဲမနင္​ဘာ​ေႏွာက္​ဦးမလို႔လဲ"
"​ေနာက္​ကိုသာအျမန္​လွည္​့ျပန္​လာခဲ့ပါကြၽန္​မအားလံုးကိုခြင္​့လႊတ္​တယ္​"
"နင္​့မာယာ​ေတြ႐ိုး​ေနၿပီသရ​ဲမရယ္​့ငါတို႔နင္​့လိပ္​ျပာကိုခ်ဳပ္​ဖို႔သြား​ေနၿပီ"
ထိုစဥ္​မင္​းသန္​႔စင္​၏အ​ေဖမွာၾကားဖ်က္​၍ဖုန္​းကိူလုယူကာ​ေျပာလိုက္​သည္​။
"သရဲမနင္​ကိုဖမ္​းဖို႔ငါတို႔ပ​ေရာဂဆရာဆီသြား​ေနၿပီ
ဟားဟားဟား..."
ထိုစဥ္​......
"႐ွင္​့​ေ႐ွ႕မွာအမ​ေလး......"
အ႐ွိန္​မထိန္​းႏိုင္​၍အ​ေ႐ွ႕မွလာ​ေန​ေသာဆယ္​ဘီးကား
ႀကီးကိုဝင္​တိုက္​လိုက္​ကာ......​ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ဖုန္​း​ေလးက​ေတာ့မီးပြင္​့​ေနဆဲincoming callဆိုၿပီး
09784111139ဆိုတယ္​့ဖုန္​းနံပတ္​နဲ႔လူ​ေတြက​ေတာ့​ေသြးသံရဲရဲ႐ုပ္​ပ်က္​ဆင္​ းပ်က္​​ေသဆံုး​ေနၾကၿပီျဖစ္​သည္​။အ.ထ.က(၃)​ေက်ာင္​း​ေလးမွာ​ေတာ့ဘုန္​းႀကီး
မ်ား၏ပရိတ္​ရြတ္​ဖက္​သံႏွင္​့အတူငိုသံမ်ား​ေႏွာလ်က္​
"မဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ႏွင္​့တကြအားလံုးၾကားၾကားသမ်ွအမ်ွအမ်ွအမ်ွယူ​ေတာ္​မူၾကပါကုန္​​ေလာ့သာဓု.......
သာဓု......သာဓု"
ထိုသို႔အမ်ွ​ေဝသံကို​ေက်ာင္​းအျပင္​မွတစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ကသာဓုလိုက္​​ေခၚ​ ေနသည္​။ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးသာဓု​ေခၚၿပီး​ေက်ာင္​ းထဲကိုလက္​ျပ​ေနသည္​့ပံုကိုလူသံုး​ေယာင္​သာျမင္​ရသည္​။အဲလူ​ေတြကမည္​သူ​ ေတြဆိုသည္​မွာ.................။

ႀကိဳးစားပါဦးမည္​။​တစ္​ဦး​ေပၚတစ္​ဦး​ေမတၱာထားကာ​ေအးခ်မ္​းၾကပါ​ေစ။

**************ည​ေက်ာင္​း(၇)****************
မင္​းသန္​႔စင္​မွာဘုရားခန္​းထဲတြင္​အျပင္​မထြက္​ရဲပဲထိုင္​​ေနသည္​။ဖုန္​ းကိုလည္​းပါဝါပိတ္​ကာခပ္​​ေဝး​ေဝးတြင္​ထားလိုက္​သည္​။စိတ္​ထဲမွာလည္​း​ေတာင္ ​းပန္​ခ်င္​စိတ္​က
ျဖစ္​​ေနသည္​။သူမွားခဲ့​ေတာ့သူ႔အျပစ္​ကလည္​းႀကီး​ေပါ့
ထိုစဥ္​ဘုရားခန္​းတံခါးကိုတစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ကလာ​ေခါက္​သည္​။
"​ေဒါက္​....​ေဒါက္​.....​ေဒါက္​....."
အလိုလိုမွမလံုမလဲျဖစ္​​ေနသူတစ္​​ေယာက္ျဖစ္​သျဖင္​့ပိုမို၍​ေၾကာက္​လန္​႔သြားသည္​။သူမရဲတစ္​ရဲႏွင္​့.....
"ဘယ္​သူလဲ"
"​ေမ​ေမပါသား"
"ဪအ​ေမလား"
သူသက္​ျပင္​းခ်လိုက္​ကာအခန္​းတံခါးကိုသြားဖြင္​့​ေပးလိုက္​သည္​။
"သားဘာလုပ္​​ေနတာလဲဘုရားခန္​းကကိုမထြက္​လို႔လာၾကည္​့တာ"
"သား​ေၾကာက္​တယ္​အ​ေမဒီ​ေန႔​ေက်ာင္​းမွာဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကဝင္​ပူးၿပီးသားကိုသက္​မယ္​လို႔​ေျပာတယ္​"
"အမ​ေလး..ဘုရား​ေရ​ေလာကႀကီးဘာ​ေတြျဖစ္​ကုန္​ၿပီလဲမသိ​ေတာ့ဘူး"
"အဲတာ​ေၾကာင္​့သား​ေၾကာက္​တယ္​​ေျပာတာပါအ​ေမ"
"လာသားမ​ေၾကာက္​နဲ႔အ​ေမတို႔႐ွိတယ္​အ​ေမ့အခန္​းထဲလာအိပ္​"
မင္​းသန္​႔စင္​လည္​းသူ႔အ​ေမ၏​ေခၚရာ​ေနာက္​လို႔လိုက္​လာခဲ့သည္​။
"အ​ေမ...အ​ေဖကဘယ္​သြားလဲ"
သူ႔အ​ေမမွာဘာမွမ​ေျပာ​ေခ်ဒီတိုင္​းတိတ္​ဆိတ္​လို႔သူလဲသူ႔အ​ေမမၾကားလို႔​ ေနမွာပါဆိုၿပီးသူ႔ကို​ေနာက္​​ေက်ာ​ေပးထိုင္​​ေန​ေသာသူ႔အ​ေမကိုသြားကိုင္​ ကာထပ္​​ေမးလိုက္​သည္​။
"အ​ေမ..အ​ေဖဘယ္​သြားလဲလို႔"
ဆက္​ခနဲသူ႔အ​ေမကသူ႔လက္​ကိုျပန္​ကိုင္​လိုက္​သည္​လက္​က​ေအးတိ​ေအးစက္​ႀကီး​ ေနာက္​ၿပီးသူ႔ဘက္​ကိုလွည္​့လိုက္​​ေသာအခါမင္​းသန္​႔စင္​မွာ​အလြန္​ပင္​​ ေၾကာက္​လန္​႔သြား၏။မ်က္​ျဖဴႀကီးလန္​​ေန​ေသာသူ႔အ​ေမသူ႔ကိုသူစိမ္​းတစ္​​ေယာက္ ​လိုအျပဳအမူနဲ႔...
"ဟားဟားဟားငါ့ကိုမွတ္​မိ​ေသးလား"
"နင္​မလာနဲ႔ဝသုန္​ရ​ွင္​းသန္​႔ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​"
"​ေတာင္​းပန္​တယ္​ဟုတ္​လားငါလဲနင္​့ကိုသက္​​ေတာ့မွာ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​ဟားဟားဟား"
သူ႔အ​ေမမွာလက္​ႏွစ္​ဖက္​ကို​ေ႐ွ႕ကိုတန္​းလိုက္​ၿပီးသူ၏လည္​ပင္​းကိုဖစ္​လိုက္​သည္​။မင္​းသန္​႔စင္​မွာ​ေၾကာက္​အားလန္​႔အားျဖင္​့
"လြတ္​​ေနာ္​မလုပ္​နဲ႔လြတ္​...အား.....ကယ္​ပါဦး"
သူမ၏သန္​မာလွ​ေသာလက္​ႀကီးက​အတင္​းဖစ္​ထားသျဖင္​့သူလည္​းရံုးမထြက္​ႏိုင္​​ ေအာင္​ျဖစ္​​ေနသည္​။အသက္​႐ူကလည္​းအရမ္​းက်ပ္​လာသျဖင္​့လႈပ္​ပင္​မလႈပ္​ႏိုင္ ​​ေတာ့​ေပ။သူ၏အ​ေဖမွာအျပင္​သြားရာက​ေနျပန္​လာ​ေသာအခါထိုျမင္​ကြင္​း​ေၾကာင္​ ့အတင္​း​ေျပးဆြဲသည္​။
"မိန္​းမဘာျဖစ္​​ေနတာလဲလြတ္​လိုက္​အဲတာနင္​့သား​ေလ"
သူ႔အ​ေဖကလည္​းအရမ္​းဆြဲသူ႔အ​ေမကလည္​းသတိျပန္​ဝင္​လာသည္​။
"ဟင္​ကြၽန္​မဘာျဖစ္​​သြားတာလဲဟင္​"
"မင္​းဘာျဖစ္​လဲမသိဘူးလားသားသား​ေခၚလို႔လည္​းမရ​ေတာ့ဘူး"
"သား​ေလးဘာျဖစ္​သြားတာလဲမသိဘူးသား​ေလးသားမင္​းသန္​႔စင္​သား"
မင္​းသန္​႔စင္​မွာအသက္​႐ႈအရမ္​းၾကပ္​သြားသျဖင္​့သတိ​ေမ့သြားသည္​။သူ႔အ​ေမမွာလည္​းသူ႔ကိုယ္​ကိုဘာျဖစ္​မွန္​းမသိပဲျဖစ္​​ေနသည္​။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
​ေလာကႀကီး၏​ေျပာင္​းလဲမႈကံၾကမၼာမွာျမန္​ဆန္​လွ​ေပသည္​။ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔မွာ ​ေသဆံုးသြား၏။​ေနာက္​​ေက်ာင္​းကက​ေလးတစ္​​ေယာက္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔သည္​တကယ္​ ပင္​မကြၽတ္​မလြတ္​တာလားတိုက္​ဆိုက္​မႈ​ေၾကာင္​့​ေပလားသို႔​ေလာသို႔​ေလာႏွင္​ ့​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာစဥ္​းစားခန္​းဖြင္​့​ေနသည္​။သူမသတိရသြားသည္​။
"ဟုတ္​သားပဲsd card႐ွိ​ေသးတာပဲငါဖြင္​့ၾကည္​့မွ"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသည္​computer​ေ႐ွ႕တြင္​ထိုင္​လိုက္​ကာသူမcard readerႏွင္​့တြဲ၍sd cardထဲကvideo
ဖိုင္​ကိုလိုက္​႐ွာလိုက္​သည္​။သူမ​ေတြ႔သြား​ေသာအခါဖြင္​့ၾကည္​့လိုက္​သည္​ ။ပထမ​ေတာ့ဘာမွမထူးျခား​ေပvideoမွာပံုမွန္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။သူတို႔အ​ေပၚတက္​၍​ ေကာ္​ရစ္​တာဆံုးခါနီးတြင္​ရပ္​လိုက္​ၿပီး​ေအာ္​၍ထြက္​​ေျပးၾကသည္​ ။သူမအဲဒီအပိုင္​းကိုslowလုပ္​၍ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
သူမပါးစပ္​အ​ေဟာင္​းသားနဲ႔အံ့ဩသြားသည္​။အျဖဴအရိပ္​ႀကီးသူတို႔​ ေ႐ွ႕မွာသူမvideoကိုရပ္​ထား၍ထိုအျဖဴအရိပ္​ႀကီးကိုzoomဆြဲၾကည္​့လိုက္​​ ေသာအခါလူပံုသ႑န္​ဆံပင္​ပံုစံမွာဂုတ္​ဝဲ​ေလးပါးစပ္​က​ေယာင္​ထြက္​သြားသည္​။
"ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔"
သူမအစကက​ေလး​ေတြ​ေျပာ​ေနၾကတယ္​့သရဲ​ေျခာက္​တာကိုမယံု​ေပခုမွသူမလက္​​ေတြ႔ၾကမွယံု​ေတာ့သည္​။
"ဝသုန္​ရယ္​နင္​မိုက္​လွပါလားလူ​ေတာင္​သက္​​ေနၿပီ​ေပါ့​ေနာ္​သမီးရယ္​နင္​အစကအဲလိုမဟုတ္​ပါဘူးဘာျဖစ္​တာလဲ"
​ေဘးနားမွသူမတင္​ထား​ေသာ​ေရခြက္​မွာအ​ေၾကာင္​းမဲ့
ၾကကြဲသြားသည္​။သူမသတိထားမိလိုက္​သည္​။
"သမီးဝသုန္​ဆရာမနားမွာ႐ွိ​ေနတာလား"
တင္​ထား​ေသာစာအုပ္​ပါျပဳတ္​က်သြားသည္​။
"သမီးလုပ္​ရက္​​ေတြမွား​ေနတယ္​​ေနာ္​သမီးဆရာမအမ်ွ​ေဝမယ္​​ေနာ္​သမီးသာဓု​ေခၚ​ေနာ္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳထိုသို႔​ေျပာလိုက္​​ေသာအခါသူမ၏အခန္​းတြင္​ပိတ္​ထား​ ေသာတံခါးမွာဝုန္​းခနဲပြင္​့ထြက္​သြားသည္​။​ေဒၚခ်ိဴခ်ိဳလည္​းပြင္​့ထြက္​သြား ​ေသာတံခါး​ေပါက္​မွၾကည္​့လိုက္​​ေသာအခါပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​နဲ႔​ေကာင္​မ​ ေလးသူမကိုသူစိမ္​းတစ္​​ေယာက္​အၾကည္​့နဲ႔ၾကည္​့လို႔​ေနာက္​တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း​ ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားသည္​။
"ဟူး....ဒုကၡ​ေတြ​ေရာက္​​ေတာ့မယ္​မနက္​ၾကရင္​ပရိတ္​ရြတ္​ဖို႔တိုင္​ပင္​မွ"
သူမလည္​းဘုရား႐ွိခိုး၍ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကိုရည္​စူးကာအမ်ွ​ေဝလိုက္​သည္​ ။သူရသည္​မရသည္​​ေတာ့မသိ​ေပရပါ​ေစလို႔သူမဆု​ေတာင္​းမိသည္​။မဟူရာအလား​ေမွာင္​ မဲလွ​ေသာညကို​ေက်ာ္​ဖ်က္​ရ​ေပဦး​ေတာ့မည္​။
အပိုင္​း၈ဆက္​ရန္​.........

************ည​ေက်ာင္​း(၆)****************

ညတြင္​းခ်င္​းပင္​လူနာတင္​ယာဥ္​သံမ်ားက်ယ္​​ေလာင္​စြာ​ေပၚထြက္ ​လာသည္​။အနီးအနား႐ွိလူမ်ားလည္​းလႈပ္​လႈပ္​ရြရြျဖစ္​ၿပီး​ေက်ာင္​း၏​ေ႐ွ႕တြင္ ​လူစုလူ​ေဝးမ်ားပင္​ျဖစ္​​ေနသည္​။​ေက်ာင္​းမွဆရာမမ်ားလည္​း​ေက်ာင္​းသို႔အ​ ေျပးလာရသည္​။တာဝန္​ၾကရဲမ်ားသည္​လည္​းမိမိတို႔စစ္​​ေဆးရန္​႐ွိတာမ်ားကိုလုပ္​ ကိုင္​​ေနၾကသည္​။
"​ေက်ာင္​း​ေစာင္​့ကအ​ေလာင္​းကိုအရင္​ျမင္​ခဲ့တာ​ေနာ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာကြၽန္​​ေတာ္​အသံၾကားလို႔သြားၾကည္​့ခဲ့တာပါ"
"အနားမွာလူရိပ္​လူ​ေယာင္​ျမင္​မိ​ေသးလား"
"ဘာလူမွ​ေတာ့မျမင္​ခဲ့ရပါဘူးဒါ​ေပမယ္​့ဟို​ေလ"
"ဘာဟိုလဲ​ေျပာ​ေလ"
"သရဲ​ေတာ့​ေတြ႔ရတယ္​ဆရာ"
"ခင္​ဗ်ား​ေျပာတာအထူးအဆန္​းပါလားက်ဳပ္​​ေတာ့မယံုႏိုင္​ဘူးဘယ္​လိုျမင္​ခဲ့တာလဲ​ေျပာစမ္​းပါဦး"
"ကြၽန္​​ေတာ္​အ​ေလာင္​းကိုၾကည္​့ၿပီးအ​ေပၚကျပဳတ္​က်တာဆို​ေတာ့အ​ေပၚကိုဓာတ္​ မီးနဲ႔ထိုးၾကည္​့လိုက္​တယ္​အဲမွာမ်က္​ႏွာျဖဴျဖဴႀကီးဗ်ာၾကက္​သီး​ေတြ​ေတာင္​ ထတယ္​ဗ်ာ"
"​ေအး​ေလခင္​ဗ်ား​ေျပာတာမွတ္​ထားလိုက္​ပမယ္​"
ရဲမ်ားအကုန္​ၾကည္​့႐ႈစစ္​​ေဆးၿပီး​ေသာအခါအ​ေလာင္​းကိုသယ္​သြားၾကသည္​ ။သူတို႔အားလံုးမွာည​ေတာ္​​ေတာ္​​ေမွာင္​​ေနသျဖင္​့​ေဘးျမက္​ပင္​မ်ားထဲတြင္​ ၾက​ေန​ေသာဖုန္​းကိုမျမင္​လိုက္​ၾက​ေခ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
​ေနာက္​တစ္​​ေန႔မနက္​တြင္​​ေက်ာင္​းတြင္​ဆရာဆရာမမ်ား​ေက်ာင္​းသား​ေက်ာင္​းသူမ်ားမွာ​ေၾကာက္​သူမ်ားက​ေ
ၾကာက္​ၾကတစ္​ခ်ိဳ႕ကျပန္​​ေျပာၾကႏွင္​့႐ုတ္​႐ုတ္​သဲသဲျဖစ္​​ေနၾကသည္​။
"ဟို​ေကာင္​​ေတြတကယ္​လုပ္​တာပဲကြငါတို္​႔​ေျပာတာမွမယံုတာကိုခု​ေတာ့​ ေသၿပီသူ႔​ေနာက္​လိုက္​​ေတြက​ေတာ့​ေဆးရံု​ေရာက္​တယ္​့​ေကာင္​​ေရာက္​ နဲ႔သူတို႔ဘာ​​ေတြ႔ခဲ့ရတာလဲမသိဘူး​ေနာ္​"
"​ေအးကြ​ေက်ာင္​း​ေစာင္​့​ေျပာတာ​ေတာ့မ်က္​ႏွာျဖဴုျဖဴ
ႀကီးနဲ႔​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကို​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​တယ္​့"
"ဒါဆိုတစ္​ကယ္​သူမကြၽတ္​​ေသးဘူးကြခုဆိုအ​ေဖာ္​​ေတာင္​ရသြားၿပီ​ေနာ္​"
သူတို႔လည္​း​ေျပာသာ​ေျပာရသည္​​ေနာက္​​​ေက်ာကမလံု​ေပ​ေသရတယ္​့သူကသူတို႔​ပ​ ေရာဂလည္​းပါသည္​။သူတို႔​ေျပာ​ေနတုန္​းပင္​အတန္​းပိုင္​ဆရာမက​ေခၚသည္​ဟုလာ​ ေျပာ​သည္​။သူတို႔လည္​း​ေၾကာက္​​ေၾကာက္​ႏွင္​့သြားလိုက္​ၾကသည္​။​ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ၏မ်က္​ႏွာမွာအရင္​ကထက္​ခက္​ထန္​​ေနသည္​ကို​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။
"မင္​းတို႔မွန္​မွန္​​ေျပာၾက​ေနာ္​မ​ေန႔ကဘာအ​ေလာင္​းအစားလုပ္​ၾကလဲ"
"ဟို​ေလဆရာမသားတို႔မ​ေန႔ကဒီအ​ေဆာင္​ကိုညပိုင္​းတစ္​ပတ္​ပတ္​ရဲရင္​တစ္​ဝိုင္​းအဝစားဆိုၿပီး​ေလာင္​းခဲ့ပါတယ္​ဆရာမ"
"နင္​တို႔​ေတာ္​​ေတာ္​မိုက္​တယ္​့​ေကာင္​​ေတြမနက္​ျဖန္​မိဘ​ေခၚလာခဲ့ၾကၾကားလား"
"ဟုတ္​ကဲ့ဆရာမ"
"​ေနပါဦးဒါနဲ႔သူတို႔သြားခဲ့တာကိုမင္​းတို႔ကိုဘာနဲ႔သက္​​ေသျပမွာလဲ"
"သူတို႔ဖုန္​းနဲ႔video႐ိုက္​ထားမယ္​လို႔​ေျပာပါတယ္​"
"​ေအးငါသိၿပီနင္​တို႔သြားလို႔ရၿပီ"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာ​ေက်ာင္​းသား​ေသဆံုးခဲ့ရ​ေသာ​ေနရာကိုသြားကာတစ္​ ခုခုကိုအသဲအသန္​႐ွာ​ေဖြ​ေနသည္​။ျမက္​ဖုတ္​တစ္​ခု၏​ေအာက္​တြင္​​ေပၚ​ေန​ ေသာအမဲ​ေရာင္​အပိုင္​းအစ​ေလးသူမဆြဲယူလိုက္​သည္​ဖုန္​းတစ္​လံုးမွန္​​ေတြ​ ေတာ့ကြဲလို႔သူမဖုန္​း၏​ေနာက္​ကိုအဖံုးခြာကာၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့sd cardကို​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​သူမထိုsd
cardကိုပဲယူကာဖုန္​းကိုခပ္​​ေဝး​ေဝးသို႔လြင္​့ပစ္​လိုက္​သည္​။sd cardကို​ေသ​ေသခ်ာခ်ာသိမ္​းကာအမူအ
ရာမပ်က္​အတန္​းထဲသို႔ဝင္​ကာပံုမွန္​အတိုင္​းစာသင္​​ေနသည္​။ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​ ႔တို႔အတန္​းမွာတစ္​​ေယာက္​​ေနရာလြတ္​​ေနသည္​။​ေနာက္​တန္​းကလူမွာၾကပ္​​ေန​ ေသာ္​လည္​း​ေ႐ွ႕တန္​းကိုမထိုင္​တာ​ေတြ႔ရသည္​။
"ဟဲ့​ေနာက္​က​ေကာင္​မ​ေလး​ေတြၾကပ္​​ေနတာကို​ေ႐ွ႕ကိုလာထိုင္​​ေလတစ္​​ေယာက္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ​​ေျပာလိုက္​သည္​။​ေကာင္​မ​ေလးမ်ားမွာမရဲတစ္​ရဲျဖစ္​​ေနသည္​။ဘယ္​သူမွမသြားရဲ​ေပ။
"ဟဲ့ငါ​ေျပာ​ေနတယ္​​ေလမသြားဘူးလား"
အစြန္​မွာထိုင္​​ေန​ေသာ​ေကာင္​မ​ေလးမွာမရဲတစ္​ရဲႏွင္​့သြားထိုင္​လိုက္​သည္​ ။ဘာမွ​ေတာ့မျဖစ္​​​ေပ။ထိုစဥ္​ည​ေနပိုင္​းကို​ေရာက္​လာသည္​။​သြားထိုင္​​ေသာ​ ေကာင္​မ​ေလးမွာစာ​ေရး​ေနရင္​းၿငိမ္​သြားသည္​။
"ဒီအပိုင္​းကို​ေသခ်ာၾကၫ္​့ၾက​ေနာ္​အ​ေရးႀကီးတယ္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာ​ေနာက္​ကိုသတိမထားမိပဲ​ေက်ာက္​သင္​ပုန္​းတြင္​စာကိုသာ​ေရး​ေနသည္​။သူမ​ေနာက္​သို႔လွၫ္​့အ
ၾကည္​့တြင္​..
"ဟဲ့ဟို​ေကာင္​မ​ေလးဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ"
ဘာမွျပန္​မ​ေျပာ​ေခ်ဆံပင္​​ေတြမွာလည္​း​ေ႐ွ႕ကိုၾက​ေနသည္​။
"ငါ​ေမး​ေနတယ္​​ေလ"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ​ေျပာရင္​းဆိုရင္​း​ငံု႔​ေန​ေသာ​ေခါင္​းကိုဆြဲလွန္​လိုက္​သည္​။
"အ​ေမ​ေလး"
သူမကိုယ္​တိုင္​ပင္​လန္​႔သြားသည္​။မ်က္​ျဖဴႀကီးလန္​​ေနသည္​။
"ဟားဟားဟားနင္​့ကိုငါသက္​မယ္​"
မင္​းသန္​႔စင္​ထိုင္​​ေန​ေသာဘက္​ကိုလက္​ညိွး​ေငါက္​​ေငါက္​ထိုးကာ​ေျပာသည္​။
"သမီးဘာျဖစ္​တာလဲစိတ္​ထိန္​း​ေလ"
"နင္​့ကိုဒီညလာသက္​မယ္​သတိထား​ေနဟားဟားဟား"
ထိုသို႔​ေျပာကာလဲက်သြားသည္​။မင္​းသန္​႔စင္​မွာအသက္​႐ႈရန္​ပင္​​ေမ့​ ေနသလိုျဖစ္​​ေနသည္​။​ေကာင္​မ​ေလးမွာ​ေတာ့သတိမရ​ေသး၍ဆရာမမ်ားအလုပ္​႐ႈပ္​ကုန္ ​ၾကသည္​။ခဏအၾကာတြင္​ဒီ​ေန႔ဆယ္​တန္​းမ်ားည​ေက်ာင္​းပိတ္​​ေၾကာင္​းကို​​ေလာ္​ စပီကာမွ​ေၾကညာလိုက္​သည္​မင္​းသန္​႔စင္​တစ္​​ေယာက္​လဲအိမ္​သို႔တန္​းျပန္​ကာ​ ဘုရားခန္​းမွမထြက္​​ေတာ့ပဲ​ေနလိုက္​သည္​။သူလည္​းစိတ္​ထဲတြင္​​ေနာက္​ က်ိက်ိျဖစ္​​ေနသျဖင္​့internetသံုးရန္​ဖုန္​းကိုဖြင္​့လိုက္​သည္​ ပထမဆံုးစတက္​လာ​ေသာviber
massage
"Hi my dear"
ဖုန္​းနံပါတ္​က09784111139ျဖစ္​သည္​။
"ဟင္​ငါလည္​းမသိပါဘူးဘယ္​သူလဲမသိဘူး"
မင္​းသန္​႔စင္​သည္​viber content addလိုက္​​​
​ေသာအခါ​ေပၚလာ​ေသာနာမည္​က
"ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔"
သူမ်က္​လံုးျပဴးသြားသည္​​ေနာက္​ထပ္​ဝင္​လာ​ေသာmassageက
"အခ်ိန္​မ႐ွိ​ေတာ့ဘူးနင္​့အသက္​​ေပးရ​ေတာ့မယ္​"
"အခ်ိန္​​ၾကလာၿပီနင္​​ေသရမယ္​"
မင္​းသန္​႔စင္​လည္​းဖုန္​းကိုပါဝါပိတ္​ကာ​ေဇာ​ေခြၽးမ်ားပ်ံ​ေမ​ေတာ့သည္​။
အပိုင္​း၇ဆက္​ရန္​..........

***************ည​ေက်ာင္​း(၅)**************

အ​ေ႐ွ႕အရပ္​ဆီမွ​ေနမင္​းႀကီးသည္​​ေရာင္​နီပ်ိဳ႕အန္​စျပဳလာ​ ေပသည္​။ငွက္​က​ေလးမ်ား၏​ေတးဆိုသံတို႔သည္​​ေလာကႀကီးကိုအလွတင္​​ေန​ေပသည္​ ။ပ်ားပိတုန္​း​ေလးမ်ားသည္​လည္​းဟိုဟိုဒီဒီပ်ံဝဲကာဝတ္​ရည္​မ်ားကိုကူးလူးယွက္ ​သန္​းလ်က္​႐ွိ​ေပသည္​။ထိုသို႔မဂၤလာ႐ွိ​ေသာနံနက္​ခင္​းတြင္​ရင္​ခြဲရံု​ ေ႐ွ႕မွလူတစ္​စုအ​ေျဖတစ္​ခုခုကို​ေစာင္​့ဆိုင္​​း​ေနၾကသည္​။ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​ ႔၏အသုဘအခန္​းအနားပင္​ျဖစ္​သည္​။ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏အ​ေမကိုသူ၏အ​ ေဖမွာတြဲထား၏။အ​ေတာ္​ငိုထားသျဖင္​့ျဖဴဖပ္​ျဖဴ​ေရာ္​ျဖစ္​​ေနသည္​။ရင္​ခြဲရံု ​ေ႐ွ႕တြင္​​ေစာင္​့ဆိုင္​း​ေနၾကသူမ်ားထဲတြင္​ဆရာမ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလည္​း႐ွိ​ ေနသည္​။လက္​ထဲတြင္​စာရြက္​တစ္​ရြက္​ကိုကိုင္​လို႔အမိန္​႔ျပန္​စာပင္​ျဖစ္​ သည္​။ရင္​ခြဲရံု၏တံခါးဖြင္​့သံကိုၾကားလိုက္​ရ​ေသာအခါလူအမ်ားမွာအားလံုးလႈပ္​ လူပ္​ရြရြျဖစ္​ကုန္​ၾကသည္​။ငိုသံမ်ားလည္​းထြက္​​ေပၚလာသည္​။အ​​ေခါင္​းကိုကား ​ေပၚမတင္​ခင္​တြင္​​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသည္​သူမ၏အမိန္​႔ျပန္​စာကိုအ​ေခါင္​း​ေပၚတင္​ ​ေပးလိုက္​သည္​။ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏နာ​ေရးမွာသိပ္​စည္​ကားလွသည္​မဟုတ္​​ ေပ။အသုဘကားကအလယ္​ကသြားသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏​ေဆးရံုအ​ေဆာင္​​ေ႐ွ႕တြင္​ ကားမွာတုန္​႔ခနဲရပ္​တန္​႔သြားသည္​။
"ဟာဘာျဖစ္​တာလဲကားကလည္​းကြာ"
အသုကပို႔​ေသာသူမ်ားမွာခပ္​လန္​႔လန္​႔ျဖစ္​သြားသည္​။ကားမွာအ​ေၾကာင္​းမဲ့ရပ္​ စရာမ႐ွိ​ေပ။ကားသမားမ်ားလည္​းဆင္​း၍ၾကၫ္​့ၾကသည္​။ကားမွာဘာမွမျဖစ္​​သို႔​ေသာ္ ​စက္​မွာလံုးဝႏႈိးမရ​ေတာ့​ေပ။
"​ေသခ်ာၾကည္​့ပါဦးဟဘာျဖစ္​တာလဲကြာအသုဘ႐ွင္​​ေတြကိုအားနာဖို႔​ေကာင္​းၿပီကြ"
ကားမွာဘယ္​လိုႏႈိးႏႈိးမရ​ေပ။ထိုစဥ္​​ေဆးရံုအ​ေဆာင္​အ​ေပၚထက္​မွ​ေအာ္​သံတစ္​ ခုထြက္​လာသည္​။ကားမွာလည္​းစက္​ႏိုးသြားသည္။ပံုမွန္​အတိုင္​းဆက္​ၿပီးထြက္​ ခြာလာခဲ့သည္​။လူအမ်ားသတိမထားမိသည္​ကစာရြက္​
ျဖဴ​ေလးတစ္​ရြက္​မွာ​ေလထဲမွာလြင္​့၍က်က်န္​ခဲ့သည္​။
စာရြက္​က​ေလးမွာ​ေလလြင္​့၍လမ္​း​ေပၚသို႔ျပန္​႔ခနဲၾကသြားသည္​။စာရြက္​က​ေလးမွာ​ေရးထားတာကအမိန္​႔ျပန္​
ၾကားျခင္​းဆို​ေသာစာ​ေၾကာင္​း​ေလးျဖစ္​သည္​။
~~~~~~~~~~~~~~~~
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူတစ္​​ေယာက္​လည္​းဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏​ေႏွာက္​ယွက္​ျခင္​ းကိုခံ​ေနရသျဖင္​့​ေဆးရံုတြင္​မ​ေနရဲ​ေတာ့သျဖင္​့​ေဆးရံုအျမန္​ဆင္​း​ေျပး​ ေတာ့သည္​။သူမ၏အ​ေမမွာလည္​းအ​ေႏွာက္​အယွက္​ကင္​း​ေအာင္​သိမ္​ဝင္​ ပုတီးကိုအျမဲလည္​ပင္​းတြင္​ဆြဲထား​ေပးသျဖင္​့ခုရက္​ပိုင္​းအ​ေႏွာက္​အယွက္​ ကင္​း​ေဝး​ေနသည္​။သူမလည္​းလူႀကီး​ေတြနားသာ​ေန​သည္​အျပင္​လည္​းမထြက္​​ေပထို႔ ​ေၾကာင္​့သူမအ​ေဖႏွင္​့အ​ေမသည္​​ေက်ာင္​းျပန္​တက္​​ေစသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​ းသူလည္​းမျငင္​းသာ၍​​ေက်ာင္​းျပန္​တက္​ရသည္​။
အ.ထ.က(၃)​ေက်ာင္​းက​ေလးသည္​အရင္​လိုတည္​ၿငိမ္​စြာပင္​႐ွိၾကသည္​။​​ေဆာင္​ းႏွင္​းသူဆံုးတာဒီ​ေန႔ရက္​လည္​​ေန႔ပင္​ျဖစ္​သည္​။​ေက်ာင္​းမွာလည္​းပရိတ္​​ ေတြရြက္​အိမ္​မွာလည္​းပရိတ္​ရြက္​ကာဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကိုအမ်ွအတန္​း​ေပး​ ေဝၾကသည္​။သို႔​ေသာ္​...
"ဟဲ့​ေက်ာင္​းမွာညပိုင္​းဆို​ေက်ာင္​းမွာသရဲ​ေျခာက္​​တယ္​တယ္​့​ေက​်ာင္​း​ေစာင္​့ဦး​ေလးႀကီးက​ေျပာတယ္​"
"ဟယ္​...ဟုတ္​လားဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔နဲ႔တူတယ္​​ေနာ္​"
"​ေလ်ွာက္​မ​ေျပာနဲ႔​ေနာ္​နင္​့ကိုလာ​ေျခာက္​လိမ္​့မယ္​"
"အမ​ေလးနင္​​ေနာ္​"
​ေက​်ာင္​းသား​ေတြ၏ပါးစပ္​ဖ်ားတြင္​တကယ္​သရဲ​ေျခာက္​သည္​ဟူ​ ေသာစကားမ်ားမွာပ်ံ႕လြင္​့​ေနသည္​​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔မွာမကြၽတ္​​မလြတ္​ဘဝႏွင္ ​့​ေက်ာင္​းကိုလာ​ေန​ေၾကာင္​းအစ႐ွိသည္​မ်ားကို​ေျပာ၍မဆံုးႏိုင္​​ ေပ။ထိုအရာမ်ားကိုမယံု​ေသာ​ေက်ာင္​းသားတစ္​စု႐ွိၾကသည္​။သူတို႔အဖြဲ႔ႏွင္​့တစ္ ​ျခား​ေက်ာင္​းသားအဖြဲ႔မ်ားအျငင္​းအခုန္​
ျဖစ္​ၾကသည္။
"​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြမင္​းတို႔​ေျပာ​ေနတာ​ေတြဘာမွအဓိပၸါယ္​မ႐ွိဘူးသရဲဆိုတာမ႐ွိဘူးကြမယံုဘူးကြာ"
"မ႐ွိဘူးလို႔ဘယ္​သူ​ေျပာႏိုင္​မလဲကြ​ေျခာက္​ခံရတယ္​့သူ​ေတြအမ်ားႀကီးကြ"
"မယံုဘူးကြသရဲ​ေဘာ​ေၾကာင္​တယ္​့အလုပ္​​ေတြပါကြာ
ဟားဟားဟား...."
"မင္​းကအဲ​ေလာက္​​ေတာင္​ျဖစ္​​ေနတာမင္​းသြားရဲလားညပိုင္​းငါတို႔အ​ေဆာင္​ကိုပဲပတ္​ကြာ"
"ရတယ္​​ေလမင္​းတို႔ဘာ​ေၾကးလဲ​ေျပာ"
"မင္​းပတ္​ခဲ့တာကိုvideo႐ိုက္​ထားအဲတာကိုငါတို႔အဖြဲ႔ကၾကည္​့မယ္​မင္​ းတို႔အဖြဲ႔ပတ္​လို႔ရရင္​ငါတို႔မင္​းတို႔ကိုအဝတစ္​ဝိုင္​း​ေပးမယ္​ဟုတ္​ ၿပီလား"
"​ေအးမင္​း​ေယာက်ာ္​းကတိ​ေနာ္​"
"ကတိကြာ​ေဟ့​ေကာင္​မင္​းသာလုပ္​လိုက္​"
"​ေကာင္​းၿပီ​ေလဒီ​ေန႔ည​ေက်ာင္​းၿပီးရင္​ငါတို႔အိမ္​မျပန္​ပဲ
ငါတို႔ပတ္​မယ္​"
သူတို႔အ​ေလာင္​းအစားကိုသ​ေဘာတူလိုက္​ၾကသည္​။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခ်ိန္​ကားညကိုးနာရီခန္​႔သိပ္​မိုးမခ်ဳပ္​​ေသာ္​လည္​းက်ယ္​ဝန္​းလွ​ေသာ​ ေက်ာင္​းဝန္​းႏွင္​့မီး​ေရာင္​သိပ္​​ေသာအ​ေမွာင္​ထုကညသန္​း​ေခါင္​ယံအလားမဲ​ ေမွာင္​​ေနလွ​ေပသည္​။တစ္​ခါတစ္​ရံသစ္​ပင္​​ေပၚမွဖ်က္​ခနဲထပ်ံသြား​ေသာအ​ ေကာင္​မ်ားကသရဲတစ္​​ေကာင္​လို​ေခ်ာက္​လန္​႔​ေနသည္​။တစ္​ခ်က္​တစ္​ခ်က္​ မွတိုက္​ခက္​သြား​ေသာ​ေလ
မ်ားကဝိညာဥ္​တစ္​​ေကာင္​​တိုး​ေဝွ႕သြားသလိုခံစား​ေနရသည္​။
"​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြမ​ေၾကာက္​ၾကနဲ႔​ေနာ္​ခဏ​ေလးနဲ႔တစ္​ဝိုင္​းဖူလံုမွာ"
"​ေအးပါကြာျမန္​ျမန္​​ေတာ့လုပ္​ၾကမယ္​ကြာစိတ္​ထဲ​ေလး​ေနလို႔ကြ"
"​ေအးပါကြာမင္​းကလဲ..ဖုန္​း​ေပး​ေဟ့​ေကာင္​"
"​ေအး​ေရာ့"
ဖုန္​းကင္​မရာကိုဖြင္​့လိုက္​သည္​ဖလက္​မီးကာအသင္​့ဖြင္​့ထားသည္​။သူတို႔အ​ ေဆာင္​၏​ေအာက္​ကိုစတင္​​ေလ်ွာက္​သြား​ေတာ့သည္​။သူတို႔​ေလ်ွာက္​​ေနစဥ္​​ ေ႐ွ႕မွဝုန္​းခနဲျဖတ္​​ေျပးသြားသလိုအရိပ္​ႀကီးတစ္​ခု..
"ဟာ...​ေဟ့​ေကာင္​ဘာႀကီးလဲဟျပန္​ရ​ေအာင္​ကြာစိတ္​မသန္​႔​ေတာ့ဘူးကြာ"
"ဟာကြာအ​ေကာင္​တစ္​​ေကာင္​​ေနမွာပါမင္​းကလဲ"
သူတို့ေ႐ွ႕ကိုဆက္​​ေလ်ွာက္​ၾကသည္​။​ေအာက္​ထပ္​​ေကာ္​ရစ္​တာၿပီး​ေသာအခါအ​ ေပၚထပ္​သို႔တက္​လိုက္​သည္​​ေမွာင္​​ေနသျဖင္​့​ေ႐ွ႕သို႔ပင္​​ေကာင္​း​ေကာင္​ းမျမင္​ရပဲ
ျဖစ္​​ေနသည္​။​ေကာ္​ရစ္​တာဆံုးခါနီး​ေ႐ွ႕သို႔ဆက္​​ေလ်ွာက္​ရာတြင္​ရယ္​သံတစ္​ခုၾကားလိုက္​ရသည္​။
"ဟား...ဟာ...ဟား..."
"ဟာဘာလဲဟ"

ဖုန္​းဖလက္​မီးႏွင္​့ထိုးၾကည္​့ရာတြင္​ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့သူတို႔ကိုျပံဳးျပ​ေန​ေသာမ်က္​ႏွာႀကီးဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔
"အား...သရဲ "
ငယ္​သံပါ​ေအာင္​​ေအာ္​၍​ေျပးၾကသည္​အလာကခဏလာ​ေသာ​ေကာ္​ရစ္​တာကခု​ေတာ္​​ေတာ္​ ႐ွည္​သလိုခံစား​ေနရသည္​။အ​ေနာက္​မွလည္​းလိုက္​လာ​ေနသည္​ရယ္​သံႀကီးကဟိန္​ းလို႔​ေ႐ွ႕တြင္​ဘာမွန္​းမသိပဲအ႐ွိန္​လြန္​ကာ​ေကာ္​ရစ္​တာအဆံုးမွ​ေအာက္​ သို႔က်သြား၏။က်န္​ႏွစ္​​ေယာင္​မွာ​ေျခဦးတည္​့ရာ​ေျပးၾကသည္​။​ေက်ာင္​း​ ေစာင္​့မွာလည္​းဝုန္​းဝုန္​းဒိုင္​းဒုိင္​းအသံမ်ား​ေၾကာင္​့လာၾကည္​့ရာ​ ေျမျပင္​​ေပၚတြင္​ပက္​လက္​အ​ေနအထားႏွင္​့​ေက်ာင္​းသားတစ္​​ေယာက္​အသက္​မ႐ွိ​ ေတာ့​ေပ​ေဘးနားမွာကင္​မရာမီးကအ​ေဖြးသားဝရံတာ​ေပၚကိုဓာတ္​မီးျဖင္​့ထိုး
ၾကည္​့လိုက္​​ေသာအခါ​ေအာက္​သို႔ၾကည္​့​ေန​ေသာမ်က္​ႏွာျဖဴႀကီးကို​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။

***************ည​ေက်ာင္​း(၄)***************

မင္​းသန္​႔စင္​​တစ္​​ေယာက္​စာၾကည္​့စားပြဲ​ေပၚတြင္​​ေမွာက္​၍​ ေနသည္​။သူအထိတ္​တလန္​႔ႏွင္​့႐ွိ​ေနသည္​သူကိုယ္​တိုင္​တကယ္​ျဖစ္​မွန္​ းမသိမျဖစ္​မွန္​းမသိျဖစ္​​ေနသည္​။သို႔​ေသာ္​​ေသခ်ာသည္​သူတကယ္​​ေတြ႔တာ​ ေအးစက္​​ေသာလက္​ႏွစ္​ဖက္​၏အထိအ​ေတြ႔သူဘယ္​လိုမွ​ေမ့မရ​ေခ်။သူ႔လည္​ပင္​ းကိုသူစမ္​းၾကည္​့သည္​။
"ငါဘာျဖစ္​သြားတာလဲသူတကယ္​လာတာလားမသိဘူး"
​ေၾကာက္​စိတ္​ကအႀကီးအက်ယ္​​လႊမ္​းမိုး​ေနသည္​​ေနာက္​ဆံုး​ ေတာ့သူစာထဲကိုပဲစိတ္​ႏွစ္​မယ္​ဆိုၿပီးသူစာၾကၫ္​့ရန္​ဆံုးျဖတ္​လိုက္​သည္​ ။စာၾကည္​့​ေနလို႔နာရီဝက္​ပင္​မျပည္​့​ေသးသူ၏​ေနာက္​စာအုပ္​စင္​မွစာအုပ္​တစ္ ​အုပ္​ကသူ႔အလိုလို​ေနရင္​းျပဳတ္​က်သည္​သူထိတ္​ခနဲလန္​႔သြားသည္​။
"အင္​းငါဆက္​​ေနလို႔မျဖစ္​​ေတာ့ဘူးအ​ေမတို႔အခန္​းထဲသြားအိပ္​မွျဖစ္​​ေတာ့မယ္​"
သူ႔အ​ေမတို႔အခန္​း​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေသာအခါအခန္​းတံခါးကို​ေခါက္​လိုက္​သည္​။
"အ​ေမတံခါးဖြင္​့ပါဦး....အ​ေမ"
သူ႔အ​ေမမွာအိပ္​ခ်င္​မူးတူးႏွင္​့တံခါးကိုလာဖြင္​့​ေပးသည္​
"သားဘာျဖစ္​လို႔လဲ"
"သားအ​ေမတို႔နဲ႔အိပ္​ခ်င္​လို႔အ​ေမ"
"ဟယ္​သား​ေခြၽး​ေတြလဲရႊဲလို႔ပါလားဘာျဖစ္​တာလဲသား"
"ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူးအ​ေမအိပ္​မက္​ဆိုး​ေတြမက္​လို႔ပါ"
"သားဘုရားမ႐ွစ္​ခိုးဘူးနဲ႔တူတယ္​လာလာသားလာအိပ္​"
သူ႔ကို​ေခၚသြား၏။မင္​းသန္​႔စင္​မွာလည္​းအနည္​းငယ္​စိတ္​​ေအးသြားသည္​။အ​ေဖအ​ေမတို႔၏အရိပ္​သည္​​ေအး
ျမပါလားဟု​ေတြးကာစိတ္​​ေအးလက္​​ေအးျဖင္​့အိပ္​​ေပ်ာ္​သြား၏။
"ကလင္​....ကလင္​....ကလင္​"
အိပ္​​ေ႐ွ႕ကလူ​ေခၚဘဲလ္​သံ​ေၾကာင္​့သူတို႔မိသားစုလန္​႔ႏိုးသြားၾကသည္​။
"ဒီအခ်ိန္​ႀကီးဘယ္​သူလဲကြာ​အိပ္​​ေရးပ်က္​လိုက္​တာ"
"အ​ေရးႀကီးလို႔လားမသိဘူးသြားဖြင္​့​ေပးလိုက္​ပါဦး"
မင္​းသန္​႔စင္​၏အ​ေဖသည္​တံခါးကိုမဖြင္​့ခင္​အိမ္​​ေ႐ွ႕ကိုတစ္​ခ်က္​လွမ္​ းၾကည္​့လိုက္​သည္​။ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးသူတို႔ဘက္​ ကိုလွည္​့ၾကည္​့လို႔စိတ္​ထဲမွာမသိုးမသန္​႔ျဖစ္​သြားသည္​။
"ဘယ္​သူလဲဟ​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ဒီအခ်ိန္​ႀကီး"
သူတံခါးကိုဖြင္​့​ေပးလိုက္​​ေသာအခါဘယ္​သူမွမ႐ွိ​ေပ။
"ဟင္​ဘယ္​​ေရာက္​သြားပါလိ္​မ္​့ကြာ"
သူအိပ္​ခ်င္​မူးတူးျဖစ္​​ေနသည္​ထင္​၍မ်က္​လံုးကို​ေသခ်ာပြတ္​၍ၾကည္​့သည္​မ႐ွိ​ေတာ့​ေပ။ထိုစဥ္​
"ဘယ္​သူလဲအ​ေဖ"
"​ေဟ...ဘယ္​သူလဲမသိပါဘူးကြာခုမ႐ွိ​ေတာ့ဘူးကြ"
​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုနဲ႔ပင္​သူတံခါးကို​ေသခ်ာျပန္​ပိတ္​လိုက္​သည္​မ်က္​ႏွာအမူအရာမွာ​ေတာ့သိပ္​မ​ေကာင္​း​ေပ။
"အ​ေဖဘယ္​သူလဲဗ်​ေသခ်ာ​ေျပာပါဦး"
"​ေအးငါလည္​းထူးဆန္​း​ေနတာကြပန္​​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​နဲ႔​ေကာင္​မ​ေလးကြငါသြားၾကည္​့​ေတာ့မ​ေတြ႔​ေတာ့ဘူးကြ"
"ပန္​း...ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​နဲ႔​ေကာင္​မ​​ေလးဟုတ္​လား"
မင္​းသန္​႔စင္​၏​ေၾကာက္​လန္​႔​ေသာအမူအရာ​ေၾကာင္​့သူ၏အ​ေမမွာပို၍စိတ္​ထဲတြင္​တစ္​မ်ိဳးႀကီးျဖစ္​သြားသည္​။
"ဟုတ္​တယ္​​ေလကြာဘာျဖစ္​လဲ"
"အဲတာ​ေလဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ဗ်"
"ဟာအဲတာဆိုဟိုတစ္​​ေန႔ကကားတိုက္​လို႔ဆံုးသြားနယ္​့​ေကာင္​မ​ေလး​ေပါ့"
"ဘုရားဘုရား"
သူတို႔မိသားစုသံုး​ေယာက္​အိပ္​ရာထဲမွာအ​ေတြးကိုယ္​စီႏွင္​့ျပန္​အိပ္​၍မရပဲျဖစ္​​ေန​ေတာ့သည္​။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ညအ​ေမွာင္​၏စိုးမိုးမႈ​ေအာက္​တြင္​​ေဆးရံု၏မီးအလင္​း​ေရာင္​မွာမထိုး​ေဖာက္​ ႏိုင္​​ေအာင္​ပင္​ပိန္​းပိန္​း​ေမွာင္​​ေနသည္​လမိုက္​ညလည္​းျဖစ္​သျဖင္​ ့ပိုဆိုးသည္​။ညဘက္​၏ပိုး​ေကာင္​မ်ား​ေအာ္​သံသည္​ဆူညံလ်က္​႐ွိသည္​။​ေဆာင္​ းႏွင္​းသူမွာတစ္​​ေရးႏိုးလာသည္​။သူမ်က္​လံုးဖြင္​့ဖြင္​့ျခင္​း
ဟိုတစ္​ခါကလိုဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏မ်က္​ႏွာႀကီးမျမင္​ရသ
ျဖင္​့စိတ္​အနည္​းငယ္​သက္​သာသြားသည္​။
"အ​ေမ..အ​ေမ"
သူမ​ေခၚ​ေသာ္​လည္​းသူ႔အ​ေမမွာမႏိုး​ေပ။သူမ​ဆက္​မႏိုးရန္​ဆံုးျဖတ္​လိုက္​သည္​။
"အင္​းငါ့အ​ေမလည္​းပင္​ပန္​း​ေန႐ွာမွာအိပ္​ပါ​ေစ​ေလ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူသည္​သူ၏ကတင္​ခုတင္​​ေဘးခံု​ေပၚမွ​ေရပုလင္​းကိုယူ၍ဖန္​ခြက္​ ထဲသို႔ငွဲ႔ကာ​ေသာက္​လိုက္​သည္​။​သူမစိတ္​ထဲတြင္​နည္​းနည္​းစိမ္​့တိမ္​့တိမ္ ​့ျဖစ္​​ေနသည္​။
"​ေအးလိုက္​တာျပတင္​း​ေပါက္​ႀကီးကပြင္​့​​ေနတာပဲ"
သူမထကျပတင္​း​ေပါက္​ကိုပိတ္​ရန္​အတြက္​တံခါးကိုဆြဲလိုက္​ၿပီးအျပင္​ကိုအမွတ္ ​မထင္​လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​သည္​။ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏အ​ေလာင္​းထားရာရင္​ ခြဲရံုႏွင္​့ကကၠိဳပင္​အိုႀကီးအဲဒီအနားတြင္​ရပ္​​ေန​ေသာ​ေကာင္​မ​ေလးနစ္​​ ေယာက္​သူတို႔အ​ေဆာင္​႐ွိရာကို​ေလ်ွာက္​လာ​ေနသည္​။
"ညဘက္​ႀကီးဘယ္​သူလဲမသိဘူး​ေလ်ွာက္​သြား​ေနပါလားလူနာ​ေစာင္​့လားမသိဘူး"
သူမကအ​ေပၚထပ္​ျဖစ္​သျဖင္​့​ေအာက္​ကိုဆက္​၍ၾကည္​့​ေနမိသည္​။ထို​ေကာင္​မ​ ေလးမွာတျဖည္​းျဖည္​းနဲ႔သူ႔​ေအာက္​ဖက္​သို႔​ေရာက္​လာသည္​။ထို​ေကာင္​မ​ ေလးမွာအ​ေ

ပၚသို႔​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာ
"အား......."
ငယ္​သံပါ​ေအာင္​​ေအာ္​လိုက္​သည္​။သူမ၏အ​ေမမွာလည္​းလန္​႔ႏိုးလာသည္​။
"သမီး​ေဆာင္​းႏွင္​းသူဘာျဖစ္​တာလဲ"
"​ေအာက္​မွာအ​ေမဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကို​ေတြ႔တယ္​အ​ေမ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမမွာ​ေအာက္​သို႔ၾကည္​့လိုက္​သည္​ဘာမွမ႐ွိ​ေပ။​ေဆာင္​ းႏွင္​းသူမွာ​ေတာ့​ေၾကာက္​လြန္​းသျဖင္​့တုန္​တုန္​ရီရီျဖင္​့ကို​ေန႐ွာသည္​ ။ခဏအၾကာဆရာဝန္​​ေရာက္​လာၿပီးအိပ္​​ေဆးထိုး​ေပးမွၿငိမ္​ၾကသြားသည္​။အစြဲအလမ္​ းႏွင္​့ဝိညာဥ္​သည္​တကယ္​႐ွိ​ေနသည္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။

************ည​ေက်ာင္​း(၃)*************

ဆရာမ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသည္​မ​ေန႔ကျဖစ္​ပ်က္​သြား​ ေသာကိစၥကိုမယံုႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​ပင္​ျဖစ္​​ေနသည္​ဆရာမမ်ားကလည္​းသူ႔ကို​ ေမးျမန္​းၾကသည္​။မည္​သို႔​ေျဖရမွန္​းပင္​မသိ​ေျခ။
"ဟဲ့မခ်ိဳနင္​့အတန္​းက​ေကာင္​မ​ေလးသနားပါတယ္​​ေနာ္​သူကိုဂုဏ္​ထူး​ေတာင္​မွန္​းထားတာဆိုသနားပါတယ္​​ေနာ္​"
"ဟုတ္​တယ္​​ေနာ္​မ​ေန႔က​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမူးလဲသြားတာဆိုဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကိုျမင္​ၿပီး​ေတာ့​ေလ"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာသူ၏တပည္​့အရင္​းကိုမကြၽတ္​မလြတ္​​ေသးဘူးလို႔​ေျပာရ​ေကာင္​းလားဆိုၿပီး​ေဒါသကထြက္​သြား၏
"အဲတာဘယ္​သူ​ေျပာတာလည္​းအမအဲလိုမဟုတ္​တာကိုမ​ေျပာပါနဲ႔"
"အဲလိုသ​ေဘာမဟုတ္​ပါဘူးခ်ိဳခ်ိဳရယ္​အမ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာဘာမွျပန္​မ​ေျပာႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​​ေဝ့တက္​လာ​ေသာမ်က္​ရည္​မ်ားကိုသာထိန္​းထားရ၏။
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ သူမမွာသူငယ္​ခ်င္​းအ​ေပၚသစၥာ​ေဖာက္​မိသလိုျဖစ္​သြားမိသည္​မ​ေန႔ကသူမျမင္​ လိုက္​ရသည္​မွာဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔အစစ္​​ေပသူမကိုယ္​ကိုလည္​း​ေနာက္​​ေက်ာမလံု ​ေပ။သူမကခု​ေဆးရံု​ေပၚမွာျဖစ္​သည္​။
မ်က္​လံုးမ်ားမွာ​ေလးလံလွ​ေသာ္​လည္​းအားယူၿပီးဖြင္​့
ၾကည္​့လိုက္​သည္​။မ်က္​ႏွာၾကက္​ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားႏွင္​့လည္​ပတ္​​ေန​ေသာပတ္​ကာသူ႔ကိုၾကည္​့​ေန​ေသာမ်က္​ႏွာ
ႀကီးဝသုန္​၏မ်က္​ႏွာႀကီးျဖစ္​သည္​။
"အား................."
သူ​ေၾကာက္​လန္​႔သြား၍​ေအာ္​လိုက္​မိသည္​။​ေဘးနားမွ​ေစာင္​့​ေန​ေသာသူမအ​ေဖႏွင္​့အ​ေမပင္​လန္​႔သြား၏။
"ဘာျဖစ္​တာလဲသမီးရလာၿပီလားဟင္​"
သူမဘာကိုမွမ​ေျပာႏိုင္​​ေပအရင္​ဆံုး​ေတာင္​းမိတာကတစ္​ခုတည္​းသာ
"အ​ေမ..​ေရ...​ေရ​ေပးပါ"
​"​ေအးသမီး​ေရာ့ျဖည္​းျဖည္​း​ေသာက္​သမီး"
သူမအငမ္​းမရ​ေရကို​ေသာက္​ၿပီး​ေဘးတစ္​ဝိုက္​ကိုငဲ့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။ကိုယ္​မွာလည္​း​ေခြၽး​ေတြနဲ႔​ေနာက္​​ေက်ာမလံုသလိုျဖစ္​​ေနသည္​။
"သမီးဘာျဖစ္​​ေနတာလဲဘာကို႐ွာ​ေနတာလဲဟင္​"
"ဟို...ဟို..ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔​ေလသူ႔ကို​ေတြ႕တယ္​အ​ေမသမီးသူ႔ကို​ေၾကာက္​တယ္​"
"ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔မ႐ွိပါဘူးဘယ္​သူမွမ႐ွိဘူးအ​ေဖနဲ႔အ​ေမပဲ႐ွိပါတယ္​"
"မဟုတ္​ဘူးသူ႐ွိတယ္​႐ွိကို႐ွိတယ္​"
"ဆရာဝန္​​ေခၚ​ေပးမယ္​​ေနာ္​သမီး​ေနာ္​"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာတစ္​ခုခုကိုအလြန္​အမင္​း​ေၾကာက္​လန္​႔​ေနဟန္​တူသည္​။သိပ္​မၾကာလိုက္​ပါဆရာဝန္​​ေရာက္​လာသည္​။
"သမီး​ေခါင္​းမူး​ေသးလား"
"ဟင္​့အင္​းမမူးဘူးဆရာသမီးသူ႔ကို​ေတြ႔​ေနရတယ္​"
"သမီးဆရာ့ကိုၾကည္​့ဆရာ​ေျပာမယ္​သမီးခု​ေနမ​ေကာင္​း​ေသးလို႔​ေနာ္​ျမင္​ခ်င္​ရာျမင္​​ေနတာ​ေနာ္​ဆရာအိပ္​​ေဆးထိုး​ေပးမယ္​​ေနာ္​"
ဆရာ၀န္​မွာသူမကိုအိပ္​​ေဆးထိုး​ေပးလိုက္​သည္​သူမအိပ္​​ေပ်ာ္​သြားသည္​။
"ဆရာသူ႔အ​ေျခအ​ေနကို​ေျပာပါဦးဆရာ"
"အင္​းဒါမ်ိဳးကျဖစ္​တက္​ပါတယ္​စိတ္​မပူပါနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔အ​ေကာင္​းဆံုးႀကိဳးစား​ေနပါတယ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာအားကိုးပါတယ္​​ေနာ္​"
ဆရာဝန္​၏​ေနာက္​​ေၾကာကိုၾကည္​့ရင္​းသူမသမီးအတြက္​စိတ္​ပူ​ေနသျဖင္​့ရနက္​မ​ေအးႏိုင္​႐ွာ​ေပ။
​ေက်ာင္​းဆင္​း​ေခါင္​း​ေလာင္​းသံမွာက်ယ္​​ေလာင္​စြာထြက္​​ေပၚလာသည္​ ။အ.ထ.က(၃)​ေက်ာင္​းမွာည​ေန​ေက်ာင္​းဆင္​းခ်ိန္​ျဖစ္​သည္​။ဆရာမ​ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳႏွင္​့ဆုလဲ့​ေအာင္​တို႔မွာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏သတင္​းကို​ေမးရန္​​ ေဆးရံုထဲသို႔​ေရာက္​လာၾကၿပီျဖစ္​သည္​။​ေဆးရံုအတြင္​းလႈပ္​႐ွားသြားလာ​ ေနသူမ်ားျဖင္​့စည္​ကား​ေနသလိုပင္​ျဖစ္​​ေနသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူတို႔၏အခန္​ းနားကို​ေရာက္​လာသည္​​​ေကာ္​ရစ္​တာက​ေနအ​ခန္​းဘက္​သို႔​ေလ်ွာက္​လာခ်ိန္​ တြင္​​ေဘးမွပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​​ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳကိုဝင္​တိုက္​သြား၏။သိပ္​အရမ္​းႀကီးတိုက္​တာမဟုတ္​သျဖင္​ ့သူမမွာစိတ္​ထဲသိပ္​မထား​ေပ။သို႔​ေသာ္​အ​ေမႊးနံ႔တစ္​ခုကသူမအားသတိထားမိ​ ေစသည္​။အိုဒီကလုန္​း​ေရ​ေမႊးနံ႔ထို​ေရ​ေမႊးသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔သံုး​ေနၾက​ ေရ​ေမႊးပင္​ျဖစ္​သည္​။သူမ​ေနာက္​ကိုျမန္​ျမန္​လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​ခ်ိန္​တြင္ ​ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးမွာမ႐ွိ​ေတာ့​ေပ။
"စိတ္​ထင္​လို႔​ေနမွာပါဒီ​ေရ​ေမႊးသံုးတယ္​့လူ​ေတြ႐ွိတာပဲငါကလည္​း​ေနာ္​"
သူမစိတ္​ထဲက​ေရရြတ္​မိသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အခန္​း​ေ႐ွ႕ကို​ေရာက္​ လာၿပီျဖစ္​သည္​သူမတံခါးကို​ေခါက္​လိုက္​သည္​။အထဲမွ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ ေမမွာတံခါးလာဖြင္​့​ေပး၏။​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာျပံဳးျပလိုက္​သည္​။
"ဪ..ဆရာမတို႔လာပါလာပါ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမမွာဝမ္​းသာအားရပင္​ဆီးႀကိဳသည္​။​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလည္​းအခန္​းထဲသို႔ဝင္​လိုက္​သည္​။
"က​ေလးအ​ေျခအ​ေနဘယ္​လို​ေနလဲအမ"
"မ​ေျပာခ်င္​ပါဘူးဆရာမရယ္​ခု​ေလးတင္​အိပ္​​​ေဆးထိုးလိုက္​ရတယ္​သူ႔နားကိုဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ဆိုလားပဲသူလာ​ေနတယ္​ပဲ​ေျပာ​ေနတယ္​ဆရာမရယ္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳႏွင္​့ဆုလဲ့​ေအာင္​တို႔မွာတစ္​​ေယာက္​ကိုတစ္​​ေယာက္​ၾကည္​့ရင္​းအံ​့​ေအာ​ေနၾကသည္​။
"ဘယ္​သူဆရာမသူျမင္​​ေနရတယ္​ဆိုတာ"
""ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔​တယ္​့ဆရာမ""
သူတို႔​ေျပာ​ေနရင္​းအမွတ္​မထင္​ျပတင္​း​ေပါက္​မွတဆင္​့
ျမင္​လိုက္​​ေသာအရာကကကၠိဳပင္​အိုႀကီး​ေအာက္​မွတိုက္​ခန္​း​ေလးအဲမွာဝသုန္​ ႐ွင္​းသန္​႔ရဲ႕အ​ေလာင္​းက႐ွိ​ေသးသည္​။ထိုကၠိဳပင္​ဘက္​မွလာ​ေသာ​ေလၾကမ္​းတစ္​ ခုကတံခါးကိုဝုန္​းခနဲ​ေစာင္​့ပိတ္​သြား​ေစသည္​။
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသည္​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမကိုဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏အ​ေၾကာင္​းကိုအလံုးစံု​ေျပာျပလိုက္​၏။
"ဒါဆိုကြၽန္​မသမီး​ေလးကိုကလဲ့စား​ေျခမလို႔​ေပါ့"
"အဲလို​ေတာ့မ​ေျပာပါနဲ႔အမကြၽန္​မတို႔ကဗုဒၶဘာသာ​ေတြပါဘုရား​ေဟာနဲ႔ဆန္​႔ၾကင္​တာလား"
"ကြၽန္​မက​ေတာ့ဘုရားကိုလည္​းယံုတယ္​ဝိညာဥ္​​ေတြကိုလည္​းယံုတယ္​"
သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​စကား​ေျပာ​ေနသည္​ကိုဆုလဲ့​ေအာင္​မွၾကားဖ်က္​၍​ေျပာလိုက္​သည္​။
"အန္​တီဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကစိတ္​​ေကာင္​းအရမ္​း႐ွိတယ္​့သူပါသူမ်ားအ​ေပၚနစ္​နာ​ေအာင္​သူတစ္​ခါမွမလုပ္​ခဲ့ပါဘူး"
"ဟုတ္​တယ္​အမကြၽန္​မတပည္​့အ​ေၾကာင္​းကိုကြၽန္​မသိတယ္​သူကသိပ္​ျဖဴစင္​တယ္​့မိန္​းက​ေလးပါ"
"အင္​းကြၽန္​မလည္​းနားလည္​ပါတယ္​သူ႔မိဘ​ေတြရင္
က်ိဳး႐ွာမွာ​ေနာ္​"
"ဟုတ္​တာ​ေပါ့ခုထိအ​ေလာင္​းျပန္​​ေတာင္​မသယ္​ရ​ေသးဘူး​ေလဒီ​ေဆးရံုမွာပဲ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမသည္​​စိုးရိမ္​မႈကပိုမိုျမင္​့တက္​သြား၏။
"ကဲအမစကား​ေျပာလည္​း​ေကာင္​း​ေနလို႔အခ်ိန္​​ေတာင္​လင္​့​ေတာ့မယ္​သြားခြင္​့ျပဳဦး​ေနာ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာမ"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလည္​းခပ္​သုတ္​သုတ္​ပင္​ျပန္​၍ထြက္​လာခဲ့သည္​။​ေကာ္​ရစ္​ တာကိုျဖတ္​အ​ေလ်ွာက္​ခုနအိုဒီကလုန္​း​ေရ​ေမႊးနံ႔ကိုရလိုက္​သည္​ဒီတစ္​ခါ​ ေတာ့​ေနာက္​ကိုလွည္​့အၾကည္​့သူမႏွင္​့ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းတြက္​​ပန္​း​ေရာင္​ ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးရင္​ခြဲရံုဘက္​သို႔ဦးတည္​သြား​ေနသည္​ သူတို႔နဲ႔တျဖည္​းျဖည္​း​ေဝးၿပီးရင္​ခြဲရံုနားအ​ေရာက္​​ေကာင္​မ​ ေလးကသူတို႔ကိုလွည္​့ၾကည္​့​ေနသည္​​ေသခ်ာပါသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ဆရာမ​ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလည္​းစိတ္​ထဲမွ
"သမီး​ေလး​ေရအမ်ွအမ်ွအမ်ွသမီးရယ္​ဆရာမတို႔နဲ႔ဘဝျခား​ေနၿပီ​ေလသမီ​ေလးရယ္​"
မ်က္​ရည္​မ်ားက​ေဝ့တက္​လာသည္​ဆုလဲ့​ေအာင္​သတိ​ေပးကာမွသူမရိပ္​မိ​ေအာင္​​ေန၍အမူအရာကိုျပင္​လိုက္​သည္​။
"ဆရာမဘာၾကည္​့​ေနတာလဲသြားမယ္​​ေလ"
"​ေအး​ေအးသမီး"
သူလမ္​း​ေလ်ွာက္​ရင္​း​ေနာက္​ကိုလွည္​့အၾကည္​့​တြင္​​ေပ်ာက္​ကြယ္​ သြားၿပီျဖစ္​သည္​။အနီ​ေရာင္​​ေတာက္​​ေန​ေသာည​ေနဆည္​းဆာတိမ္​အလွနဲ႔အိပ္​တန္​ းဝင္​ငွက္​တို႔ပ်ံ
သန္​း​ေနပံုကသူမကိုပိုမိုငိုခ်င္​လာ​ေအာင္​လႈံ႔​ေဇာ္​​ေနသလိုပင္​ျဖစ္​​ေနသည္​။
<))<<<))<<<)<
မင္​းသန္​႔စင္​တစ္​​ေယာက္​စိတ္​ထဲတြင္​တစ္​မ်ိဳးႀကီးျဖစ္​​ေနသည္​စာလုပ္​ ရမွာသိပ္​စိတ္​မပါ​ေပ။သူ၏စိတ္​ထဲတြင္​ဘာမွအျပစ္​​ေျပာစရာမ႐ွိ​ေသာဝသုန္​ ကိုလမ္​းခြဲမိတာကတစ္​မ်ိဳးသူနဲ႔လမ္​းခြဲၿပီးမိနစ္​ပိုင္​းမွာတင္​မယံုႏိုင္​ ​ေလာက္​​ေအာင္​ဝသုန္​​ေသဆံုးသြား၏။ဝသုန္​သူ႔ကိုမ​ေက်မနပ္​ျဖစ္​မွာအမွန္​ပင္ ​ျဖစ္​သည္​။ညပိုင္​းအစကစာၾကည္​့ရတာသူ႔အတြက္​ဘယ္​လိုမွမျဖစ္​​ေပခု​ ေတာ့စာၾကည္​့ရတာစိတ္​ထဲမသိုးမသန္​႔ျဖစ္​​ေနသည္​။ထိုစဥ္​အ​ေပၚမွပ်ံငန္​း​ ေအာ္​ဟစ္​သြား​ေသာငွက္​ဆိုးထိုးသံ​ေၾကာင္​့​ေနာက္​​ေၾကာမလံုသလိုျဖစ္​လာသည္​ ။သို႔​ေသာ္​သူစိတ္​တင္​းထား၍စာကိုအာရံုစိုက္​ကာၾကည္​့​ေနသည္​။သူ၏နားထဲတြင္​ ​ေျခသံတ႐ွပ္​႐ွပ္​ၾကား​ေနသည္​။
"႐ွပ္​....႐ွပ္​.....႐ွပ္​...."
ညီးညဴသံလိုလိုတစ္​ခုခုကိုအခဲမ​ေက်သလို​ေအာ္​ဟစ္​သလိုငိုသံလိုလိုအသံကိုလည္​ းၾကားလိုက္​သည္​။သူစာကိုပဲအာရံုစိုက္​သည္​မည္​သည္​ကိုမွမၾကည္​့သို႔​ေသာ္​ သူ၏မ်က္​ႏွာျခင္​းဆိုင္​တံခါး​ေပါက္​အ​ေပၚမွက်လာ​ေသာ​ေရတစ္​စက္​ကသူ႔စာအုပ္​ ​ေပၚ​ေပါက္​ခနဲ...
"ဟင္​"
သူအ​ေပၚသို႔​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​ခ်ိန္​တြင္​ျပတင္​း​ေပါက္​အ​ေပၚ​ေဘာင္​မွ​ ေအာက္​သို႔​ေစာက္​ထိုးအ​ေနအထားႏွင္​့ဂသုန္​႐ွင္​းသန္​႔။သူအရမ္​းလန္​႔ကာခုန္ ​ျဖင္​့​ေနာက္​ျပန္​လဲ
ၾကသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကအ​ေပၚမွာလက္​႐ွည္​႐ွည္​ႀကီးႏွစ္​ဖက္​ကိုဆန္​႔တန္​း၍ႏႈတ္​မွလဲအက္​ကြဲကြဲသံႀကီးျဖင္​့
"မင္​းသန္​႔စင္​နင္​​ေျပးမလႊတ္​ဘူးသစၥာမ႐ွိတယ္​့​ေကာင္​နင္​့ကိုငါသက္​မယ္​"
"ဝသုန္​မဟုတ္​ဘူးငါ​ေျပာျပမယ္​မဟုတ္​ဘူးမဟုတ္​
ဘူး"
"ဟားဟားဟား....သက္​မယ္​မင္​းသန္​႔စင္​နင္​့ကို...
ဟားဟားဟား"
သူမ၏႐ွည္​လ်ွား​ေသာလက္​ႀကီးႏွစ္​ဖက္​ျဖင္​့မင္​းသန္​႔စင္​၏လည္​ပင္​ းကိုညစ္​လိုက္​သည္​​ေအးစက္​​ေသာအထိအ​ေတြ႔​ေၾကာင္​့လိပ္​ျပာလြင္​့မတက္​ျဖစ္​ ​ေနရင္​းအသက္​ကလည္​း႐ႈမရပဲ​ေလာကႀကီးႏွင္​့အဆက္​အသြယ္​ပ်က္​သြားသည္​။

*************ည​ေက်ာင္​း(၂)***************
ထိုသို႔မျဖစ္​ခင္​တစ္​ပတ္​ခန္​႔အလို........
​ေက်ာင္​း၏နာမည္​ႀကီးအ​ေခ်ာအလွဟုလည္​းမမွားႏိုင္​​ေပ။စာကလည္​း​ေတာ္​၏မိဘအသိုင္​းအဝိုင္​းကလည္​း
ျပည္​့စံုသျဖင္​့ဘာမွ​ေျပာစရာမလို​ေပသူ၏နာမည္​မွာဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ျဖစ္​သည္ ​အတန္​းထဲမွာစာကလည္​း​ေတာ္​သျဖင္​့ဆရာမ၏အ​ေရး​ေပးျခင္​းခံရသည္​့အျပင္​​ ေကာင္​​ေလးမ်ား၏အထူးအ​ေရး​ေပးခံရသူတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​သည္​။သူနဲ႔ခ်စ္​ႀကိဳက္​​ ေန​ေသာ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​႐ွိသည္​။သူ႔ကစာလည္​းအသင္​့တင္​့​ေတာ္​သည္​ သူ႔နာမည္​မွာမင္​းသန္​႔စင္​ျဖစ္​သည္​။တစ္​​ေန႔​ေက်ာင္​းအျပန္​ဝသုန္​ တို႔သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​သိုက္​​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​ရႊင္​ပဲျပန္​လာ
ၾကသည္​။​ေက်ာင္​းႏွင္​့ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းအ​ေရာက္​တြင္​
"ဟဲ့...ဝသုန္​ဟိုဘက္​က​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​နဲ႔တြဲလာတာမင္​းသန္​႔စင္​မဟုတ္​လား"
"ဟင္​....ဟုတ္​တယ္​မင္​းသန္​႔စင္​မွမင္​းသန္​႔စင္​အစစ္​သူတစ္​ျခားတစ္​​ေယာက္​နဲ႔တြဲ​ေနတာ​ေပါ့"
ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔မွာႏႈတ္​ဆိတ္​​ေနသည္​သူမ၏​ေအာက္​ႏွာခမ္​းကိုကိုက္​လိုက္​ သည္​သူမ၏မ်က္​ႏွာျဖဴျဖဴ​ေလးမွာ​ေဒါသ​ေၾကာင္​့အနီ​ေရာင္​အသြင္​​ေျပာင္​ းသြား၏။
"​ေတာက္​​.....​ေတ​ြ႔မယ္​"
ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔မွာ​သူ၏သူငယ္​ခ်င္​းမ်ားကိုပင္​မ​ေစာင္​့ပဲ​ ေျပးသြား၏။သူမအိမ္​ထဲသို႔ခပ္​သုတ္​သုတ္​ဝင္​လိုက္​သည္​။​ေက်ာင္​းလြယ္​အိတ္​ က​ေလးကိုခ်ၿပီးသူမအခန္​းထဲသို႔​ေျပးဝင္​သြား၏။သူမငိုသည္​ဘာမွမစဥ္​းစားႏိုင္ ​​ေတာ့​ေပ။သူမ၏အ​ေမ​ေနာက္​တြင္​​ေရာက္​လာသည္​ကိုပင္​မသိ​ေခ်။
"သမီး​ေလးဝသုန္​ဘာျဖစ္​တာလဲသမီးငို​ေန​တာလား"
သူမဘာမွမ​ေျပာ​ေခ်။သူ႔အ​ေမမွာႏွဖူးကိုလက္​ျဖင္​့စမ္​းလိုက္​သည္​...
"ကိုယ္​လည္​းမပူပါဘူးသမီးဘာျဖစ္​လို႔လဲဟင္​"
"ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူးအ​ေမသမီး​ေခါင္​းကိုက္​လို႔ပါ"
"​ေဆး​ေသာက္​ၿပီးအိပ္​လိုက္​​ေနာ္​​ေကာင္​းသြားမွာပါသမီး"
"ရတယ္​အ​ေမသမီးသက္​သာပါတယ္​သမီးအျပင္​ခဏသြားဦးမယ္​​ေနာ္​"
"သိပ္​မၾကာ​ေစနဲ႔​ေနာ္​သမီး"
"ဟုတ္​အ​ေမ"
သူမစက္​ဘီး​ေလးဆြဲကာထြက္​လာခဲ့သည္​။သူမစိတ္​ထဲမွ​ေတြးလိုက္​သည္​...
"အင္​းဒီအခ်ိန္​ဆိုမင္​းသန္​႔စင္​က်ဴ႐ွင္​ျပန္​မွာသူ႔ကို​ေတြ႔မွျဖစ္​မယ္​​ေတြ႔ကို​ေတြ႔ရမယ္​"
သူမ​ေစာင္​့​ေနသည္​သိပ္​မၾကာလိုက္​ပါမင္​းသန္​႔စင္​​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ထြက္​လာသည္​။
"​ေတာက္​ထင္​တယ္​့အတိုင္​းပဲ​ေတြ႔မယ္​"
မင္​းသန္​႔စင္​တို႔မွာသူမကိုျမင္​ရသားႏွင္​့ပင္​စက္​ဘီးကိုမရပ္​ပဲဆက္​နင္​းသြား၏သူမလည္​းစက္​ဘီးကိုနင္​း၍လိုက္​သြား၏။
"ဟဲ့ဝသုန္​နင္​ဘာကိစၥနဲ႔လိုက္​တာလည္​းနင္​မ​ေႏွာက္​ယွက္​နဲ႔"
"ဪ...နင္​က​ေျပာၿပီ​ေပါ့အသစ္​ရ​ေတာ့ငါ့ကို​ေျပာၿပီ​ေပါ့"
"ဟုတ္​တယ္​ဝသုန္​နင္​​ေျပာသလိုပဲခုငါနင္​့ကိုမခ်စ္​​ေတာ့ဘူးငါသူ႔ကိုပဲခ်စ္​တယ္​နင္​ဆက္​မလိုက္​နဲ႔​ေတာ့"
"ဘာ....ငါလိုက္​ခ်င္​လိုက္​မယ္​နင္​့အ​ေၾကာင္​းပါလားနင္​့​ေကာင္​မ​ေလးကဘယ္​သူလဲမွတ္​တယ္​​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူပဲခ်စ္​ၾကပါဟာရပါတယ္​"
သူမစက္​ဘီးကိုအ႐ွိန္​စက္​၍ဆက္​မလိုက္​​​ေတာ့ပဲ​ေနလိုက္​သည္​။မ်က္​ရည္​မ်ားမွာလည္​းစီးၾကလာခဲ့သည္​။
သူမဘယ္​အခ်ိန္​ထိပင္​​ေၾကာင္​၍ရပ္​​ေနမိမွန္​းမသိ​ေပသူမသူငယ္​ခ်င္​းဆုလဲ့​ေအာင္​လာမွသတိထားမိ​ေတာ့သည္​။
"ဟဲ့ဝသုန္​နင္​ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲဟ"
"ငါဘာမွမျဖစ္​ပါဘူးဟာ"
"ဪ..ဒါနဲ႔နင္​သိလားမင္​းသန္​႔စင္​​ေလငါတို႔လမ္​းထိပ္​ကအ​ေအးဆိုင္​မွာဟို​ေဆာင္​းႏွင္​းသူနဲ႔ထိုင္​​ေနတယ္​ဟအဲတာဘာသ​ေဘာလဲဟင္​"
"နင္​​ေျပာတာတကယ္​လားလဲ့​ေတြ႔မယ္​အဲ​ေကာင္​ကိုငါအဲလိုသစၥာမ႐ွိတယ္​့​ေကာင္​​ေတြကိုမုန္​းတယ္​"
ဆုလဲ့​ေအာင္​ပင္​တားခ်ိန္​မရလိုက္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔စက္​ဘီးႏွင္​့လွည္​့အထြက္​ကားတစ္​စီးကအလာလံုးဝရပ္​တန္​႔ခ်ိန္​မရလိုက္​ပဲ....
"က်ီ............ဒုန္​း......"
"ဝသုန္​.......သူငယ္​ခ်င္​း"
အနား႐ွိလူမ်ားမွာလည္​းဝိုင္​းလာၾကသည္​။
"ဟယ္​အသက္​႐ွိ​ေသးလားမသိဘူး​ေဆးရံုကား​ေခၚၾကပါဟျမန္​ျမန္​​ေလး"
တစ္​​ေယာက္​တစ္​​ေပါက္​နဲ႔ဆူညံသြားၾကသည္​။ဆုလဲ့​ေအာင္​မွာသူ၏သူငယ္​ခ်င္​းကို​ေပြ႔ထား၏။
"ဝသုန္​နင္​ဘာမွမျဖစ္​ဘူး​ေနာ္​အားတင္​းထား​ေနာ္​​ေဆးရံုကားလာ​ေနၿပီ​ေနာ္​အားတင္​းထား​ေနာ္​"
"ငါ....မင္​း..မင္​းသန္​႔စင္​နဲ႔သူ႔​ေကာင္​မကိုမ​ေက်နပ္​ဘူး....အ...ငါ..ငါ...ကလဲ့စား​ေခ်.....အ"
​ေသြးမ်ားပါးစပ္​ထဲမွအန္​ထြက္​လာကာၿငိမ္​ၾကသြား၏။
"သူငယ္​ခ်င္​းဝသုန္​....ဝသုန္​အျဖစ္​ဆိုးလွပါလားဟာ"
"ဟယ္​​ေကာင္​မ​ေလး​ေသသြားၿပီနဲ႔တူတယ္​ငယ္​ငယ္​​ေခ်ာ​ေခ်ာ​ေလးနဲ႔သနားပါတယ္​"
​ေဝဖန္​သံမ်ားစုပ္​သပ္​သံမ်ားကို​ေက်ာ္​လြန္​၍လူနာတင္​ကားသံမွာ​ေပၚ​ေပါက္​ လာ၏။ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏အ​ေလာင္​းကိုလာ၍သယ္​သြားၾက၏။ဒါ​ေပမယ္​ ့လူအမ်ားသတိမထားမိသည္​မွာ​ေသြးအလိမ္​းလိမ္​းၾကားထဲမွအျဖဴ​ေရာင္​မ်က္​ရည္​ တစ္​​ေပါက္​​ေဝ့ခနဲၾကလာျခင္​းပင္​ျဖစ္​သည္​
သိပ္​မၾကာပါမိုး​ေပါက္​မ်ားမွာလည္​းသဲသဲမဲမဲရြာခ်လာသည္​ညိဳမဲ​ေန​ေသာ​ေကာင္​ းကင္​ႀကီးႏွင္​့မိုး​ေရ​ေပါက္​တို႔မွာဝမ္​းနည္​း​ေနသည္​ကို​ေဖာ္​ျပသ​ ေလာကံဆိုးမိုး​ေမွာင္​ၾကသည္​ကို​ေဖာ္​ၫႊန္​းသည္​​ေလာ​ေတြး၍မရႏိုင္​​ေပ။
ထို​ေန႔ည​ေနအခ်ိန္​အ.ထ.က(၃)​ေက်ာင္​း​ေလးမွဆယ္​တန္​းည​ေက်ာင္​းမွာလူအ​ေတာ္​ အသင္​့ဆံု​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။ဆရာမ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳတစ္​​ေယာက္​စဥ္​းစား​ေနသည္​...
"ဒီ​ေန႔ဟို​ေကာင္​မ​ေလးဝသုန္​​ေတာ္​​ေတာ္​​ေနာက္​က်​ေနပါလားဘာမ်ားလုပ္​​ေနလဲမသိဘူး​ေနမ​ေကာင္​းဘူးလား"
ဆရာမ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳႏွင္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​တို႔မွာအလြန္​ပင္​ရင္​းႏွီးၾကသည္​ စာကလည္​း​ေတာ္​သျဖင္​့ဆရာမအလိုလိုက္​ထားသူလည္​းျဖစ္​သည္​။ဝသုန္​မွာ​ေက်ာင္​ းလာရင္​အျမဲတမ္​းဆရာမဆီသို႔သြားကာဆရာမကိုကူလုပ္​​ေပးရင္​းဆရာမႏွင္​ ့အတူတူပင္​အခန္​းထဲသို႔ဝင္​​ေနၾကျဖစ္​သည္​။​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳစိတ္​ထဲမွာ​ေတာ့ထင္​ ့​ေနသည္​နား​ေနခန္​းထဲမွာလည္​းသူတစ္​​ေယာက္​သာ႐ွိ​ေတာ့သည္​သူခဏ​ေစာင္​့​ ေနသည္​တံခါးဘက္​ကိုလွည္​့ထိုင္​လို႔​ေပါ့..
ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​က​ေလးနဲ႔ခပ္​သုတ္​သုတ္​​ေလ်ွာက္​လာ​ေသာ​ေကာင္​မ​ ေလးတစ္​​ေယာက္​​ေသခ်ာပါသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔...။မ်က္​ႏွာကျဖဴဖက္​ျဖဴ​ေရာ္​ နဲ႔တစ္​ကိုယ္​လံုးလဲ​ေရ​ေတြရႊဲလို႔
"သမီးဝသုန္​ဘာျဖစ္​လာတာလဲ​ေနမ​ေကာင္​းဘူးလားမိုး​ေတြလည္​းစိုလို႔...ဟင္​ ..အသား​ေတြလည္​း​ေအးစက္​​ေနပါလားျဖဴဖက္​ျဖဴ​ေရာ္​နဲ႔သမီးဒီ​ေန႔နားလိုက္​​ ေနာ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ဆရာမ"
အသံကလည္​းတစ္​မ်ိဳးအက္​ကြဲကြဲ႐ွတတျဖစ္​​ေနသည္​
"သမီးအသံလည္​းမ​ေကာင္​းပါလားအရမ္​း​ေနမ​ေကာင္​းျဖစ္​​ေနလားဆရာမတစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ကိုလိုက္​ပို႔ခိုင္​းရမလား"
"ရတယ္​ဆရာမသမီးအ​ေဖာ္​ပါတယ္​ျပန္​​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​"
"​ေအးသမီးဂ႐ုစိုက္​​ေနာ္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏​ေနာက္​​ေၾကာကိုၾကည္​့ရင္​းထူး​ ေတာ့ထူးပါတယ္​ဟု​ေကာက္​ခ်က္​ခ်လိုက္​သည္​။သူမလည္​းအခ်ိန္​ဆြဲမ​ေန​ ေတာ့ပဲအတန္​းထဲသို႔ဝင္​လိုက္​သည္​။႐ုတ္​တရက္​​ေဝါခနဲရြာခ်လာ​ေလမိုးကသဲသဲမည္ ​းမည္​းဆိုင္​းမဆင္​့ဘံုမဆင္​့ပဲရြာခ်လိုက္​သည္​
"ဪ...မိုးကလည္​း​ေကာင္​မ​ေလး​ေတာ့မိုးထပ္​မိျပန္​ၿပီ"
သူမအတန္​းထဲသို႔ဝင္​လိုက္​​ေသာအခါပထမဆံုးသတိထားမိသည္​ကဝသုန္​႐ွင္​းသန္​ ႔၏အတန္​းပင္​ျဖစ္​သည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ပင္​မဟုတ္​ဆုလဲ့​ေအာင္​ပါမလာ​ေခ်။
"မဂၤလာပါဆရာမ.."
"​ေအးကြယ္​မဂၤလာပါ..ဒါနဲ႔ဆုလဲ့​ေအာင္​ဘာျဖစ္​တာလဲဒီ​ေန႔မလာဘူးလားဝသုန္​က​ေတာ့​ေနမ​ေကာင္​းလို႔ခုန​ေလးတင္​ဆရာမျပန္​လႊတ္​လိုက္​တယ္​"
"ဆုလဲ့​ေအာင္​​ေန​ေကာင္​းပါတယ္​ဆရာမသား​ေတာင္​
ျမင္​လိုက္​​ေသးတယ္​ဆရာမ"
"​ေအး​ေအးအ​ေၾကာင္​း႐ွိလို႔​ေနမယ္​​ေအး​ေအးမ​ေန႔ကဘယ္​​ေရာက္​သြားၿပီလဲ"
မင္​းသန္​႔စင္​၏​ေျဖ႐ွင္​းခ်က္​ကိုဆရာမ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာစာနဲ႔အ​ေၾကာင္​းျပကာ​ ေက်ာက္​သင္​ဘုန္​းတြင္​စာ​ေရးမလို႔လုပ္​​ေနစဥ္​အခန္​း​ေ႐ွ႕မွ​ေခၚသံႏွင္​ ့အတူဆုလဲ့​ေအာင္​မ်က္​ႏွာလည္​းပ်က္​​ေနသည္​ငိုထားဟန္​တူသည္​။
"ဆရာမ...."
"ဟင္​...သမီးဘာျဖစ္​လာတာလဲ​ေျပာ​ေလ"
သူမငိုရင္​း​ေျပာလိုက္​သည္​
"ဆရာမဝသုန္​ရယ္​ကားတိုက္​လို႔ဆံုးၿပီဆရာမည​ေန၅နာရီခြဲ​ေလာက္​က"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ၏မ်က္​ႏွာမွာအလြန္​အံ့​ေအာသြားပံု​ေပၚ​ေနသည္​အတန္​ းထဲ႐ွိလူမ်ားမွာလည္​း​ေတာ္​​ေတာ္​အံ့​ေအာတုန္​လႈပ္​​ေနသည္​အထူးသျဖင္​့မင္​ းသန္​႔စင္​ႏွင္​့​ေဆာင္​းႏွင္​းသူတို႔ပင္​ျဖစ္​သည္​။
"သမီးရယ္​ဟုတ္​လို႔လားခုန​ေလးမွဆရာမနဲ႔​ေတြ႔​ေသးတယ္​​ေလသမီးရယ္​့"
"သမီးလက္​ထဲမွာသူဆံုးသြားတာဆရာမခုသူ႔အ​ေလာင္​း​ေတာင္​ရင္​ခြဲရံုမွာအိမ္​​ေတာင္​မသယ္​ရ​ေသးဘူးဆရာမ"
ဆရာမ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳဘာ​ေျပာရမွန္​းပင္​မသိ​ေပအတန္​းထဲ႐ွိလူမ်ားမွာလည္​းတစ္​​ေယာက္​တစ္​​ေပါက္​နဲ႔ဆူညံ​ေနၾကသည္​။
"ဒါဆိုခုမဆရာမဆီလာတယ္​့​ဝသုန္​က......"
ထိုစဥ္​ဖ်က္​ခနဲပ်က္​သြား​ေသာလ်ွပ္​စစ္​မီးႏွင္​့အားခနဲ​ေအာ္​သံ​မီးဖ်က္ ​ခနဲျပန္​လာ​ေသာအခါရိပ္​ခနဲအရိပ္​တစ္​ခုနဲ႔ပံုလ်က္​သားလဲက်​ေန​ေသာ​ေဆာင္​ းႏွင္​းသူကို​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​။​ေက်ာင္​းအျပင္​ဘက္​မွ​ေက်ာင္​းထဲသို႔လွမ္​ းၾကည္​့​ေန​ေသာပန္​း​ေရာင္​ဝတ္​ဝမ္​းဆက္​နဲ႔​ေကာင္​မ​ေလးကိုျမင္​လိုက္​ရသည္ ​။