**************ညေက်ာင္းဇတ္သိမ္း************
ေမွာင္မဲေနေသာည၏စိုးမိုးမႈကိုမခံႏိုင္ေအာင္ေနမင္း
ႀကီး၏အလင္းေရာင္ကေလာကႀကီးေပၚထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာသည္။မည္သည္ တို႔မွတားဆီး၍မရေအာင္ေနေရာင္ျခည္မွာက်ေရာက္လာေတာ့သည္။အ.ထ.က(၃) ေက်ာင္းမွာေတာ့ဆရာမဆရာမမ်ားအစည္းအေဝးကိုအေစာႀကီးက်င္းပေနၾကသည္။
"ေက်ာင္းမွာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေသဆံုးသြားတာအားလံုးသိၿပီးေလာက္ ပါၿပီအဲဒီကိစၥကကြၽန္ေတာ္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကိုအ႐ုပ္ဆိုးေစတယ္အဲဒီ ေက်ာင္းသားကေဒၚခ်ိဳခ်ိဳအတန္းကေနာ္"
"ဟုတ္ပါတယ္ဆရာႀကီးကြၽန္မအခန္းကပါ"
"အဲဒါဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲေဒၚခ်ိဳခ်ိဳညေက်ာင္းကေနအဲဒီေက်ာင္းသားကမျပန္ဘူးလား"
"ကြၽန္မတို႔လည္းျပန္သြားၿပီမွတ္ေနတာသူတို႔ကအေလာင္းအစားေၾကာင့္အဲလိုျဖစ္သြားတာပါ"
"အဲကိစၥကိုသိၿပီးၿပီေနာက္မျဖစ္ေအာင္ဆရာမကေက်ာင္းသားေတြကိုဂ႐ုစိုက္ေစခ်င္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီးကြၽန္မတစ္ခုေတာင္းဆိုလို႔ရမလား"
"ေျပာပါေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ"
ေမွာင္မဲေနေသာည၏စိုးမိုးမႈကိုမခံႏိုင္ေအာင္ေနမင္း
ႀကီး၏အလင္းေရာင္ကေလာကႀကီးေပၚထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာသည္။မည္သည္ တို႔မွတားဆီး၍မရေအာင္ေနေရာင္ျခည္မွာက်ေရာက္လာေတာ့သည္။အ.ထ.က(၃) ေက်ာင္းမွာေတာ့ဆရာမဆရာမမ်ားအစည္းအေဝးကိုအေစာႀကီးက်င္းပေနၾကသည္။
"ေက်ာင္းမွာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေသဆံုးသြားတာအားလံုးသိၿပီးေလာက္ ပါၿပီအဲဒီကိစၥကကြၽန္ေတာ္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကိုအ႐ုပ္ဆိုးေစတယ္အဲဒီ ေက်ာင္းသားကေဒၚခ်ိဳခ်ိဳအတန္းကေနာ္"
"ဟုတ္ပါတယ္ဆရာႀကီးကြၽန္မအခန္းကပါ"
"အဲဒါဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲေဒၚခ်ိဳခ်ိဳညေက်ာင္းကေနအဲဒီေက်ာင္းသားကမျပန္ဘူးလား"
"ကြၽန္မတို႔လည္းျပန္သြားၿပီမွတ္ေနတာသူတို႔ကအေလာင္းအစားေၾကာင့္အဲလိုျဖစ္သြားတာပါ"
"အဲကိစၥကိုသိၿပီးၿပီေနာက္မျဖစ္ေအာင္ဆရာမကေက်ာင္းသားေတြကိုဂ႐ုစိုက္ေစခ်င္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီးကြၽန္မတစ္ခုေတာင္းဆိုလို႔ရမလား"
"ေျပာပါေဒၚခ်ိဳခ်ိဳ"
"ကြၽန္မတို႔အေဆာင္ကိုပရိတ္ရြတ္ခ်င္တယ္ဆရာႀကီးစိတ္ထဲမသန္႔လို႔ပါ"
"ပရိတ္ရြတ္တာကေတာ့မမွားပါဘူးေကာင္းပါတယ္လုပ္ပါဆရာမ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာႀကီးမနက္ျဖန္ပဲရြတ္ျဖစ္ေအာင္စီစဥ္ပါ့မယ္"
"အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္ၾကပါစည္းကမ္းကိုအထူးလိုက္နာၾကပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီး"
သူတို႔ေတြအစည္းအေဝးၿပီးသြားၾကသည္။ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳတစ္ခုေတြးမိသည္။ပရိတ္ ရြတ္ပြဲလုပ္မည္ဆိုလ်ွင္ဝသုန္႐ွင္းသန္႔၏မိဘမ်ားမင္းသန္႔စင္ ၏မိဘမ်ားေဆာင္းႏွင္းသူ၏မိဘမ်ားကိုအေၾကာင္းၾကား၍လုပ္လ်ွင္ပိုေကာင္ းမည္ဟုသူမေတြးမိ၏။ေက်ာင္းအျပန္လွည့္ဝင္မွျဖစ္မယ္ေပါ့ဟုေတြးလိုက္ သည္။သူ႔အေတြးပင္မဆံုးလိုက္ေပမင္းသန္႔စင္၏အေမမွာေက်ာင္းသို႔ ေရာက္လာသည္။
"ဪ...မင္းသန္႔စင္ရဲ႕အေမပါလားလာအမလာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာမအေရးႀကီးလို႔"
"ဘာအေၾကာင္းလဲအမ"
"ကြၽန္မကိုမေန႔ကေလသရဲဝင္ပူးလို႔"
"ဟင္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲအမ"
"သရဲဝင္ပူးၿပီးကိုယ့္သားကိုျပန္ၿပီးလည္ပင္းဖစ္မိတယ္ဆရာမရယ္"
"ဟယ္...မင္းသန္႔စင္ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"သူ႔အေဖအေရာက္ျမန္လို႔ေပါ့သူ႔အေဖသာအေရာက္ေႏွးရင္မေတြးဝင့္စရာပဲဆရာမရယ္"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့အမရယ္"
"သားကေတာ့ခုေျပာတယ္ဆရာမဝင္ပူးတာဝသုန္႐ွင္းသန္႔တယ့္"
"ဟင္"
"ဟုတ္တယ္ဆရာမကြၽန္မတစ္ခုခုလုပ္မွျဖစ္မယ္ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၿပီဆရာမ"
"အမကဘယ္လိုလုပ္ဖို႔စီစဥ္ထားလည္း"
"ပေရာဂဆရာနဲ႔သားကိုလိပ္ျပာခ်ဳပ္ၿပီးအကာအကြယ္ယူရမယ္"
"ျဖစ္ပမလားအမရယ္ဒီမွာေတာ့ပရိတ္ရြတ္ဖို႔စီစဥ္ထားတယ္"
"ကြၽန္မဝသုန္႐ွင္းသန္႔အေမနဲ႔လည္းေတြ႔ခ်င္တယ္"
"အင္းေလကြၽန္မတို႔ေတြ႔ၾကတာေပါ့"
အ.ထ.က(၃)ေက်ာင္းမွာေတာ့ေက်ာင္းသားမ်ားသည္သရဲေခ်ာက္သည္စသည္ျဖင္ ့သတင္းႀကီးေနၾကသည္။ဆရာမေတြကေတာ့ပရိတ္ရြတ္ဖို႔ျပဳလုပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ သည္။ထို႔ေၾကာင့္ေက်ာင္းတြင္မနက္အေစာႀကီးလာ၍အခန္းကိုသန္႔႐ွင္း ေရးလုပ္ၾကသည္။ထိုေန႔ကဘုရင့္ေနာင္အသင္း၏တာဝန္ပင္ျဖစ္သည္။မနက္အ ေစာႀကီးလာသူမ်ားဆိုလို႔မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္ ပဲ႐ွိသည္။ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္ကလည္းေက်ာင္း၏ေအာက္ထပ္တြင္ဆင္ း၍အမႈိတ္လွည္းၾကသည္။မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ထဲသာအခန္းထဲတြင္က်န္ ခဲ့၍သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနၾကသည္။ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္မွာသန္႔႐ွင္း ေရးကိုသူတို႔လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။တံျမတ္စည္းလွည္းအၿပီးတြင္ဆရာမထိုင္ ခံုမွပန္းအိုးကိုလဲမလို႔ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္...
"ဟင္......"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးအံ့ဩသြားၾကသည္။သူတို႔မနက္ပျမင္တာကဇီဇဝါပန္းခုျမင္ရတာကႏွင္းဆီပန္းႏွစ္ပြင့္။
"ဟဲ့မနက္ကအဲဒီပန္းမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ေအးေလဘာျဖစ္တာလဲဟ"
"အျမင္မွားတာေနမွာပါဟတကယ္ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး"
"ေအးဟာပန္းလဲဖို႔ျပန္ယူလာခဲ့ဟာ"
သူပန္းအိုးကိုေသခ်ာယူလိုက္ကာခံုေပၚတင္လိုက္သည္။
"ဟဲ့သြားမယ္ေလ"
"ေနပါဦးဟငါပိုက္ဆံယူလိုက္ဦးမယ္မုန္႔စားရေအာင္"
"ေအးေအး"
သူတို႔ပိုက္ဆံယူၿပီးပန္းအိုးယူရန္ခံုသို႔အၾကၫ့္တြင္ပန္းအိုးမွာမ႐ွိေတာ့မူလေနရာသို္႔ျပန္ေရာက္သြားသည္။
"ဟဲ့ငါေသခ်ာထားထားတာနင္ျမင္တယ္ေနာ္"
"ငါျမင္တယ္ဟ"
"ဟို....မွာၾကည့္လိုက္ဦးဟ"
အသင္းတာဝန္ၾကဇယားျဖစ္သည္။ဘုရင့္ေနာင္အသင္းမိန္းကေလးအသင္းေခါင္းေဆာင္ကမဝသုန္႐ွင္းသန္႔။
"ဟဲ့လာဟာျမန္ျမန္သြားရေအာင္"
ထိုစဥ္ေကာင္းကင္ျပင္တစ္ခုလံုးပိန္းပိန္းေမွာင္သြားသည္။မိုးခ်ိန္ းသံမွာလည္းဂ်ိန္းခနဲလ်ွပ္စီးတစ္ဝင္းဝင္းႏွင့္အေၾကာင္ းမဲ့သဲသဲမဲမဲရြာခ်လိုက္သည္။သူတို႔လည္းေ
ျပးထြက္လိုက္သည္။မိုးရြာသျဖင့္ေက်ာင္းေပၚျပန္ေျပးတက္လာသည့္ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ျပန္ေတြ႔သည္။
"ဟဲ့အလန္႔တစ္ၾကားနဲ႔ဘာျဖစ္လာတာလဲဟ"
"ငါတို႔သရဲေျခာက္လို႔ဟ"
"ဘယ္မွာလဲဟသရဲက"
ေျပာေျပာဆိုဆိုသူတို႔အခန္းေ႐ွ႕ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။တစ္ကိုယ္ လံုးေရေတြစိုရႊဲေနၿပီးပန္းေရာင္ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးကရပ္ ေနသည္။
"အား....သရဲ"
ေအာ္လိုက္ၿပီးသံုးေယာက္မွာထြက္ေျပးၾကသည္။တစ္ေယာက္မွာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ရပ္က်န္ခဲ့သည္ေ
ျပးဖို႔သတိမရေပ။ပန္းေရာင္ဝမ္းဆက္နဲ႔ေကာင္မေလးမွာတျဖည္းျဖည္ းနဲ႔သူ႔ေ႐ွ႕ကိုလာရပ္သည္။က်န္ခဲ့ေသာေကာင္မေလးရဲ႕နာမည္ကေမးစရာမလို ေပေဆာင္းႏွင္းသူျဖစ္သည္။သူ႔ေ႐ွ႕မွာရပ္ေနသူကဝသုန္႐ွင္းသန္ ႔သူမဘာမွမေျပာႏိုင္ေပႏႈတ္မွတစ္ခုသာထြက္လာသည္။
"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါဟာဒါငါ့ရင္ထဲကစကားအစစ္အမွန္ပါ"
"နင္ငါ့ကိုသစၥာေဖာက္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဟာငါကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့သူ႔အေျပာမွာငါၿငိတြယ္ သြားမိပါတယ္နင့္ကိုနစ္နာေစခ်င္တယ့္စိတ္မ႐ွိပါဘူးဟာဒီအျပစ္အတြက္ ငါ့အသက္ကိုနင္ယူသြားပါ"
ဝသုန္႐ွင္းသန္႔သည္ေဆာင္းႏွင္းသူနားကိုကပ္သြားလိုက္သည္ေနာက္ၿပီး ေဆာင္းႏွင္းသူ၏ပါးျပင္ကိုအနမ္းတစ္ပြင့္ေပးလိုက္သည္။
"ငါနားလည္ပါတယ္ဟာဒါေပမယ့္ငါ့ကိုနင္တစ္ခုကူညီမွျဖစ္မယ္"
"ေျပာငါဘာကူညီေပးရမလဲသူငယ္ခ်င္း"
"နင့္ခနၶာကိုယ္ကိုငါ့ကိုခဏငွါးပါေနာ္ငါတကယ္လိုေန
ၿပီဟေနာ္"
"နင္ယူသြားပါဟာ"
"ငါနင့္ေက်းဇူးကိုမေမ့ပါဘူးဟာ"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္ေႏြးေထြးစြာကိုင္လိုက္ သည္။ထို႔ေနာက္ေဆာင္းႏွင္းသူမွာ႐ုတ္တစ္ရက္ေတာင့္ခနဲျဖစ္သြားသည္ ေနာက္ၿပီးမိုးသည္းေနသည့္ၾကားထဲမွတစ္ေနရာရာကိုဦးတည္သြားေနသည္ ။သူသြားေနတာဝသုန္႐ွင္းသန္႔၏အိမ္ကိုဦးတည္သြားေနသည္။အိမ္ေ႐ွ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါသူမေအာ္ေခၚလိုက္သည္။
"အေမ့.........."
အထဲမွအိပ္ရာထဲတြင္မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္သူ႔အေမႏွင့္အိမ္ေ႐ွ႕ဧည္ ့ခန္းတြင္သူ၏သမီး၏ဓာတ္ပံုေလးမ်ားကိုၾကည့္ေနေသာသူ႔အေဖေမ်ွာ္လင္ ့ခ်က္မ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ၿပိဳင္တူပင္အိမ္ေ႐ွ႕ကိုထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
"အေမ့အေဖ...သမီးပါသူမ်ားခနၶာကိုယ္နဲ႔လာရတာပါသမီးအေမတို႔ကိုေတြ႔ခ်င္ေနတာ"
"သမီးေလးဝသုန္...."
ဝသုန္၏အေမမွာမိုးရြားႀကီးထဲသို႔ေျပးထြက္သြားသည္။ေနာက္ကလိုက္လာတာသူ႔အေဖ။
"သမီးရယ္အေမအမ်ွေဝခဲ့တယ္ေလသမီး"
"သမီးမရလိုက္ဘူးအေမသမီးကလဲ့စားေခ်ခ်င္စိတ္နဲ႔အမ်ွမရခဲ့ဘူးအေမ"
"အေမ့သမီးေလးရယ္အျဖစ္ဆိုးလွတယ္ကြယ္အေမဘယ္လိုေျဖရမလဲသမီး"
"အေဖႀကီးသမီးကိုသတိရလားဟင္"
အေဖျဖစ္သူမွာေယာက်ာ္းႀကီးျဖစ္ေပမယ့္လည္းတုန္ရီေသာအသံႀကီးျဖင့္
"ရတာေပါ့သမီးရယ္အေဖတစ္ရက္မွမေမ့ခဲ့ပါဘူးအေဖငါ့သမီးကိုေမ်ွာ္လင္ ့ထားခဲ့တာပါသမီးရယ္အေဖသမီးအေမထက္မပိုေပမယ့္မေလ်ာ့ပါဘူးသမီးရယ္"
"သမီးအေဖနဲ႔အေမကိုကန္ေတာ့ခဲ့မယ္ေနာ္ေက်ာင္းမွာဒီေန႔ပရိတ္ရြတ္ပြဲ႐ွိတယ္သမီးကိုအမ်ွေဝေပးပါေနာ္"
"စိတ္ခ်ပါသမီးရယ္အေဖနဲ႔အေမအမ်ွေဝေပးမယ္ေနာ္
သမီးေနာ္"
သူတို႔ေတြေျပာေနစဥ္ေနာက္မွေျပးလာသူတစ္ဦးအ
ျဖဴအစိမ္းဝတ္ဆံုနဲ႔ဆရာမတစ္ဦးေဒၚခ်ိဳခ်ိဴပင္ျဖစ္သည္
"သမီးဆရာမေလသမီးရယ္သိေသးလားဟင္"
"ဆရာမ..သမီးခဏခဏလာေတြ႔ပါတယ္ဆရာမရယ္သမီးအျမဲသတိရပါတယ္"
"သမီးရယ္မမိုက္နဲ႔ေနာ္ဆရာမတို႔အမ်ွေဝတာကိုသာဓုေခၚေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာမသမီးကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္ေနာ္"
မိုးေတြကတေဝါေဝါနဲ႔သည္းေနသည့္မိုးေရထဲတြင္သူတို႔ၾကေသာမ်က္ရည္ မွာမိုးေရမ်ားႏွင့္လံုးေထြးေနေတာ့သည္။ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာနဲ႔သံေယာဇဥ္ မွာသာမန္လူတို႔အဖို႔အႀကီးမားဆံုးေႏွာင္ႀကိဳးပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မိုးရြာထဲတြင္ကားတစ္စီးသည္အေလာတစ္ႀကီးေမာင္းႏွင္လာသည္ကားထဲတြင္မင္းသန္႔စင္တို႔သားအမိသံုးေယာက္ကားေမာင္းသူကသူ၏အေဖ။
"ေတာက္....အေရးႀကီးပါတယ္ဆိုမွမိုးကသည္းကြာ"
"ျမန္ျမန္သာေမာင္းပါ႐ွင္သားကိုဟိုသရဲမထပ္ေႏွာက္မယွက္ရဲေအာင္ပေရာဂဆရာဆီျမန္ျမန္ေရာက္မွျဖစ္မယ္"
"ေအးပါကြာ"
ထိုစဥ္ဖုန္းမည္သံထြက္ေပၚလာသည္။ဖုန္းနံပတ္က09784111139မင္းသန္႔စင္၏အေမမွာဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္။
"ဟဲလိုဘယ္သူလဲမသိဘူး"
"ကြၽန္မဝသုန္႐ွင္းသန္႔ပါ"
"ဪ..သရဲမနင္ဘာေႏွာက္ဦးမလို႔လဲ"
"ေနာက္ကိုသာအျမန္လွည့္ျပန္လာခဲ့ပါကြၽန္မအားလံုးကိုခြင့္လႊတ္တယ္"
"နင့္မာယာေတြ႐ိုးေနၿပီသရဲမရယ့္ငါတို႔နင့္လိပ္ျပာကိုခ်ဳပ္ဖို႔သြားေနၿပီ"
ထိုစဥ္မင္းသန္႔စင္၏အေဖမွာၾကားဖ်က္၍ဖုန္းကိူလုယူကာေျပာလိုက္သည္။
"သရဲမနင္ကိုဖမ္းဖို႔ငါတို႔ပေရာဂဆရာဆီသြားေနၿပီ
ဟားဟားဟား..."
ထိုစဥ္......
"႐ွင့္ေ႐ွ႕မွာအမေလး......"
အ႐ွိန္မထိန္းႏိုင္၍အေ႐ွ႕မွလာေနေသာဆယ္ဘီးကား
ႀကီးကိုဝင္တိုက္လိုက္ကာ......ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ဖုန္းေလးကေတာ့မီးပြင့္ေနဆဲincoming callဆိုၿပီး
09784111139ဆိုတယ့္ဖုန္းနံပတ္နဲ႔လူေတြကေတာ့ေသြးသံရဲရဲ႐ုပ္ပ်က္ဆင္ းပ်က္ေသဆံုးေနၾကၿပီျဖစ္သည္။အ.ထ.က(၃)ေက်ာင္းေလးမွာေတာ့ဘုန္းႀကီး
မ်ား၏ပရိတ္ရြတ္ဖက္သံႏွင့္အတူငိုသံမ်ားေႏွာလ်က္
"မဝသုန္႐ွင္းသန္႔ႏွင့္တကြအားလံုးၾကားၾကားသမ်ွအမ်ွအမ်ွအမ်ွယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့သာဓု.......
သာဓု......သာဓု"
ထိုသို႔အမ်ွေဝသံကိုေက်ာင္းအျပင္မွတစ္စံုတစ္ေယာက္ကသာဓုလိုက္ေခၚ ေနသည္။ပန္းေရာင္ဝမ္းဆက္ႏွင့္ေကာင္မေလးသာဓုေခၚၿပီးေက်ာင္ းထဲကိုလက္ျပေနသည့္ပံုကိုလူသံုးေယာင္သာျမင္ရသည္။အဲလူေတြကမည္သူ ေတြဆိုသည္မွာ.................။
ႀကိဳးစားပါဦးမည္။တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးေမတၱာထားကာေအးခ်မ္းၾကပါေစ။
"ပရိတ္ရြတ္တာကေတာ့မမွားပါဘူးေကာင္းပါတယ္လုပ္ပါဆရာမ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာႀကီးမနက္ျဖန္ပဲရြတ္ျဖစ္ေအာင္စီစဥ္ပါ့မယ္"
"အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္ၾကပါစည္းကမ္းကိုအထူးလိုက္နာၾကပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီး"
သူတို႔ေတြအစည္းအေဝးၿပီးသြားၾကသည္။ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳတစ္ခုေတြးမိသည္။ပရိတ္ ရြတ္ပြဲလုပ္မည္ဆိုလ်ွင္ဝသုန္႐ွင္းသန္႔၏မိဘမ်ားမင္းသန္႔စင္ ၏မိဘမ်ားေဆာင္းႏွင္းသူ၏မိဘမ်ားကိုအေၾကာင္းၾကား၍လုပ္လ်ွင္ပိုေကာင္ းမည္ဟုသူမေတြးမိ၏။ေက်ာင္းအျပန္လွည့္ဝင္မွျဖစ္မယ္ေပါ့ဟုေတြးလိုက္ သည္။သူ႔အေတြးပင္မဆံုးလိုက္ေပမင္းသန္႔စင္၏အေမမွာေက်ာင္းသို႔ ေရာက္လာသည္။
"ဪ...မင္းသန္႔စင္ရဲ႕အေမပါလားလာအမလာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာမအေရးႀကီးလို႔"
"ဘာအေၾကာင္းလဲအမ"
"ကြၽန္မကိုမေန႔ကေလသရဲဝင္ပူးလို႔"
"ဟင္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲအမ"
"သရဲဝင္ပူးၿပီးကိုယ့္သားကိုျပန္ၿပီးလည္ပင္းဖစ္မိတယ္ဆရာမရယ္"
"ဟယ္...မင္းသန္႔စင္ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"သူ႔အေဖအေရာက္ျမန္လို႔ေပါ့သူ႔အေဖသာအေရာက္ေႏွးရင္မေတြးဝင့္စရာပဲဆရာမရယ္"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့အမရယ္"
"သားကေတာ့ခုေျပာတယ္ဆရာမဝင္ပူးတာဝသုန္႐ွင္းသန္႔တယ့္"
"ဟင္"
"ဟုတ္တယ္ဆရာမကြၽန္မတစ္ခုခုလုပ္မွျဖစ္မယ္ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနၿပီဆရာမ"
"အမကဘယ္လိုလုပ္ဖို႔စီစဥ္ထားလည္း"
"ပေရာဂဆရာနဲ႔သားကိုလိပ္ျပာခ်ဳပ္ၿပီးအကာအကြယ္ယူရမယ္"
"ျဖစ္ပမလားအမရယ္ဒီမွာေတာ့ပရိတ္ရြတ္ဖို႔စီစဥ္ထားတယ္"
"ကြၽန္မဝသုန္႐ွင္းသန္႔အေမနဲ႔လည္းေတြ႔ခ်င္တယ္"
"အင္းေလကြၽန္မတို႔ေတြ႔ၾကတာေပါ့"
အ.ထ.က(၃)ေက်ာင္းမွာေတာ့ေက်ာင္းသားမ်ားသည္သရဲေခ်ာက္သည္စသည္ျဖင္ ့သတင္းႀကီးေနၾကသည္။ဆရာမေတြကေတာ့ပရိတ္ရြတ္ဖို႔ျပဳလုပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ သည္။ထို႔ေၾကာင့္ေက်ာင္းတြင္မနက္အေစာႀကီးလာ၍အခန္းကိုသန္႔႐ွင္း ေရးလုပ္ၾကသည္။ထိုေန႔ကဘုရင့္ေနာင္အသင္း၏တာဝန္ပင္ျဖစ္သည္။မနက္အ ေစာႀကီးလာသူမ်ားဆိုလို႔မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္ ပဲ႐ွိသည္။ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္ကလည္းေက်ာင္း၏ေအာက္ထပ္တြင္ဆင္ း၍အမႈိတ္လွည္းၾကသည္။မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ထဲသာအခန္းထဲတြင္က်န္ ခဲ့၍သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနၾကသည္။ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္မွာသန္႔႐ွင္း ေရးကိုသူတို႔လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။တံျမတ္စည္းလွည္းအၿပီးတြင္ဆရာမထိုင္ ခံုမွပန္းအိုးကိုလဲမလို႔ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္...
"ဟင္......"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးအံ့ဩသြားၾကသည္။သူတို႔မနက္ပျမင္တာကဇီဇဝါပန္းခုျမင္ရတာကႏွင္းဆီပန္းႏွစ္ပြင့္။
"ဟဲ့မနက္ကအဲဒီပန္းမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ေအးေလဘာျဖစ္တာလဲဟ"
"အျမင္မွားတာေနမွာပါဟတကယ္ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး"
"ေအးဟာပန္းလဲဖို႔ျပန္ယူလာခဲ့ဟာ"
သူပန္းအိုးကိုေသခ်ာယူလိုက္ကာခံုေပၚတင္လိုက္သည္။
"ဟဲ့သြားမယ္ေလ"
"ေနပါဦးဟငါပိုက္ဆံယူလိုက္ဦးမယ္မုန္႔စားရေအာင္"
"ေအးေအး"
သူတို႔ပိုက္ဆံယူၿပီးပန္းအိုးယူရန္ခံုသို႔အၾကၫ့္တြင္ပန္းအိုးမွာမ႐ွိေတာ့မူလေနရာသို္႔ျပန္ေရာက္သြားသည္။
"ဟဲ့ငါေသခ်ာထားထားတာနင္ျမင္တယ္ေနာ္"
"ငါျမင္တယ္ဟ"
"ဟို....မွာၾကည့္လိုက္ဦးဟ"
အသင္းတာဝန္ၾကဇယားျဖစ္သည္။ဘုရင့္ေနာင္အသင္းမိန္းကေလးအသင္းေခါင္းေဆာင္ကမဝသုန္႐ွင္းသန္႔။
"ဟဲ့လာဟာျမန္ျမန္သြားရေအာင္"
ထိုစဥ္ေကာင္းကင္ျပင္တစ္ခုလံုးပိန္းပိန္းေမွာင္သြားသည္။မိုးခ်ိန္ းသံမွာလည္းဂ်ိန္းခနဲလ်ွပ္စီးတစ္ဝင္းဝင္းႏွင့္အေၾကာင္ းမဲ့သဲသဲမဲမဲရြာခ်လိုက္သည္။သူတို႔လည္းေ
ျပးထြက္လိုက္သည္။မိုးရြာသျဖင့္ေက်ာင္းေပၚျပန္ေျပးတက္လာသည့္ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ျပန္ေတြ႔သည္။
"ဟဲ့အလန္႔တစ္ၾကားနဲ႔ဘာျဖစ္လာတာလဲဟ"
"ငါတို႔သရဲေျခာက္လို႔ဟ"
"ဘယ္မွာလဲဟသရဲက"
ေျပာေျပာဆိုဆိုသူတို႔အခန္းေ႐ွ႕ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။တစ္ကိုယ္ လံုးေရေတြစိုရႊဲေနၿပီးပန္းေရာင္ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးကရပ္ ေနသည္။
"အား....သရဲ"
ေအာ္လိုက္ၿပီးသံုးေယာက္မွာထြက္ေျပးၾကသည္။တစ္ေယာက္မွာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ရပ္က်န္ခဲ့သည္ေ
ျပးဖို႔သတိမရေပ။ပန္းေရာင္ဝမ္းဆက္နဲ႔ေကာင္မေလးမွာတျဖည္းျဖည္ းနဲ႔သူ႔ေ႐ွ႕ကိုလာရပ္သည္။က်န္ခဲ့ေသာေကာင္မေလးရဲ႕နာမည္ကေမးစရာမလို ေပေဆာင္းႏွင္းသူျဖစ္သည္။သူ႔ေ႐ွ႕မွာရပ္ေနသူကဝသုန္႐ွင္းသန္ ႔သူမဘာမွမေျပာႏိုင္ေပႏႈတ္မွတစ္ခုသာထြက္လာသည္။
"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါဟာဒါငါ့ရင္ထဲကစကားအစစ္အမွန္ပါ"
"နင္ငါ့ကိုသစၥာေဖာက္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဟာငါကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့သူ႔အေျပာမွာငါၿငိတြယ္ သြားမိပါတယ္နင့္ကိုနစ္နာေစခ်င္တယ့္စိတ္မ႐ွိပါဘူးဟာဒီအျပစ္အတြက္ ငါ့အသက္ကိုနင္ယူသြားပါ"
ဝသုန္႐ွင္းသန္႔သည္ေဆာင္းႏွင္းသူနားကိုကပ္သြားလိုက္သည္ေနာက္ၿပီး ေဆာင္းႏွင္းသူ၏ပါးျပင္ကိုအနမ္းတစ္ပြင့္ေပးလိုက္သည္။
"ငါနားလည္ပါတယ္ဟာဒါေပမယ့္ငါ့ကိုနင္တစ္ခုကူညီမွျဖစ္မယ္"
"ေျပာငါဘာကူညီေပးရမလဲသူငယ္ခ်င္း"
"နင့္ခနၶာကိုယ္ကိုငါ့ကိုခဏငွါးပါေနာ္ငါတကယ္လိုေန
ၿပီဟေနာ္"
"နင္ယူသြားပါဟာ"
"ငါနင့္ေက်းဇူးကိုမေမ့ပါဘူးဟာ"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္ေႏြးေထြးစြာကိုင္လိုက္ သည္။ထို႔ေနာက္ေဆာင္းႏွင္းသူမွာ႐ုတ္တစ္ရက္ေတာင့္ခနဲျဖစ္သြားသည္ ေနာက္ၿပီးမိုးသည္းေနသည့္ၾကားထဲမွတစ္ေနရာရာကိုဦးတည္သြားေနသည္ ။သူသြားေနတာဝသုန္႐ွင္းသန္႔၏အိမ္ကိုဦးတည္သြားေနသည္။အိမ္ေ႐ွ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါသူမေအာ္ေခၚလိုက္သည္။
"အေမ့.........."
အထဲမွအိပ္ရာထဲတြင္မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္သူ႔အေမႏွင့္အိမ္ေ႐ွ႕ဧည္ ့ခန္းတြင္သူ၏သမီး၏ဓာတ္ပံုေလးမ်ားကိုၾကည့္ေနေသာသူ႔အေဖေမ်ွာ္လင္ ့ခ်က္မ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ၿပိဳင္တူပင္အိမ္ေ႐ွ႕ကိုထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
"အေမ့အေဖ...သမီးပါသူမ်ားခနၶာကိုယ္နဲ႔လာရတာပါသမီးအေမတို႔ကိုေတြ႔ခ်င္ေနတာ"
"သမီးေလးဝသုန္...."
ဝသုန္၏အေမမွာမိုးရြားႀကီးထဲသို႔ေျပးထြက္သြားသည္။ေနာက္ကလိုက္လာတာသူ႔အေဖ။
"သမီးရယ္အေမအမ်ွေဝခဲ့တယ္ေလသမီး"
"သမီးမရလိုက္ဘူးအေမသမီးကလဲ့စားေခ်ခ်င္စိတ္နဲ႔အမ်ွမရခဲ့ဘူးအေမ"
"အေမ့သမီးေလးရယ္အျဖစ္ဆိုးလွတယ္ကြယ္အေမဘယ္လိုေျဖရမလဲသမီး"
"အေဖႀကီးသမီးကိုသတိရလားဟင္"
အေဖျဖစ္သူမွာေယာက်ာ္းႀကီးျဖစ္ေပမယ့္လည္းတုန္ရီေသာအသံႀကီးျဖင့္
"ရတာေပါ့သမီးရယ္အေဖတစ္ရက္မွမေမ့ခဲ့ပါဘူးအေဖငါ့သမီးကိုေမ်ွာ္လင္ ့ထားခဲ့တာပါသမီးရယ္အေဖသမီးအေမထက္မပိုေပမယ့္မေလ်ာ့ပါဘူးသမီးရယ္"
"သမီးအေဖနဲ႔အေမကိုကန္ေတာ့ခဲ့မယ္ေနာ္ေက်ာင္းမွာဒီေန႔ပရိတ္ရြတ္ပြဲ႐ွိတယ္သမီးကိုအမ်ွေဝေပးပါေနာ္"
"စိတ္ခ်ပါသမီးရယ္အေဖနဲ႔အေမအမ်ွေဝေပးမယ္ေနာ္
သမီးေနာ္"
သူတို႔ေတြေျပာေနစဥ္ေနာက္မွေျပးလာသူတစ္ဦးအ
ျဖဴအစိမ္းဝတ္ဆံုနဲ႔ဆရာမတစ္ဦးေဒၚခ်ိဳခ်ိဴပင္ျဖစ္သည္
"သမီးဆရာမေလသမီးရယ္သိေသးလားဟင္"
"ဆရာမ..သမီးခဏခဏလာေတြ႔ပါတယ္ဆရာမရယ္သမီးအျမဲသတိရပါတယ္"
"သမီးရယ္မမိုက္နဲ႔ေနာ္ဆရာမတို႔အမ်ွေဝတာကိုသာဓုေခၚေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာမသမီးကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္ေနာ္"
မိုးေတြကတေဝါေဝါနဲ႔သည္းေနသည့္မိုးေရထဲတြင္သူတို႔ၾကေသာမ်က္ရည္ မွာမိုးေရမ်ားႏွင့္လံုးေထြးေနေတာ့သည္။ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာနဲ႔သံေယာဇဥ္ မွာသာမန္လူတို႔အဖို႔အႀကီးမားဆံုးေႏွာင္ႀကိဳးပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မိုးရြာထဲတြင္ကားတစ္စီးသည္အေလာတစ္ႀကီးေမာင္းႏွင္လာသည္ကားထဲတြင္မင္းသန္႔စင္တို႔သားအမိသံုးေယာက္ကားေမာင္းသူကသူ၏အေဖ။
"ေတာက္....အေရးႀကီးပါတယ္ဆိုမွမိုးကသည္းကြာ"
"ျမန္ျမန္သာေမာင္းပါ႐ွင္သားကိုဟိုသရဲမထပ္ေႏွာက္မယွက္ရဲေအာင္ပေရာဂဆရာဆီျမန္ျမန္ေရာက္မွျဖစ္မယ္"
"ေအးပါကြာ"
ထိုစဥ္ဖုန္းမည္သံထြက္ေပၚလာသည္။ဖုန္းနံပတ္က09784111139မင္းသန္႔စင္၏အေမမွာဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္။
"ဟဲလိုဘယ္သူလဲမသိဘူး"
"ကြၽန္မဝသုန္႐ွင္းသန္႔ပါ"
"ဪ..သရဲမနင္ဘာေႏွာက္ဦးမလို႔လဲ"
"ေနာက္ကိုသာအျမန္လွည့္ျပန္လာခဲ့ပါကြၽန္မအားလံုးကိုခြင့္လႊတ္တယ္"
"နင့္မာယာေတြ႐ိုးေနၿပီသရဲမရယ့္ငါတို႔နင့္လိပ္ျပာကိုခ်ဳပ္ဖို႔သြားေနၿပီ"
ထိုစဥ္မင္းသန္႔စင္၏အေဖမွာၾကားဖ်က္၍ဖုန္းကိူလုယူကာေျပာလိုက္သည္။
"သရဲမနင္ကိုဖမ္းဖို႔ငါတို႔ပေရာဂဆရာဆီသြားေနၿပီ
ဟားဟားဟား..."
ထိုစဥ္......
"႐ွင့္ေ႐ွ႕မွာအမေလး......"
အ႐ွိန္မထိန္းႏိုင္၍အေ႐ွ႕မွလာေနေသာဆယ္ဘီးကား
ႀကီးကိုဝင္တိုက္လိုက္ကာ......ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ဖုန္းေလးကေတာ့မီးပြင့္ေနဆဲincoming callဆိုၿပီး
09784111139ဆိုတယ့္ဖုန္းနံပတ္နဲ႔လူေတြကေတာ့ေသြးသံရဲရဲ႐ုပ္ပ်က္ဆင္ းပ်က္ေသဆံုးေနၾကၿပီျဖစ္သည္။အ.ထ.က(၃)ေက်ာင္းေလးမွာေတာ့ဘုန္းႀကီး
မ်ား၏ပရိတ္ရြတ္ဖက္သံႏွင့္အတူငိုသံမ်ားေႏွာလ်က္
"မဝသုန္႐ွင္းသန္႔ႏွင့္တကြအားလံုးၾကားၾကားသမ်ွအမ်ွအမ်ွအမ်ွယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့သာဓု.......
သာဓု......သာဓု"
ထိုသို႔အမ်ွေဝသံကိုေက်ာင္းအျပင္မွတစ္စံုတစ္ေယာက္ကသာဓုလိုက္ေခၚ ေနသည္။ပန္းေရာင္ဝမ္းဆက္ႏွင့္ေကာင္မေလးသာဓုေခၚၿပီးေက်ာင္ းထဲကိုလက္ျပေနသည့္ပံုကိုလူသံုးေယာင္သာျမင္ရသည္။အဲလူေတြကမည္သူ ေတြဆိုသည္မွာ.................။
No comments:
Post a Comment