Wednesday, April 20, 2016


************ည​ေက်ာင္​း(၃)*************
ဆရာမ​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသည္​မ​ေန႔ကျဖစ္​ပ်က္​သြား​ ေသာကိစၥကိုမယံုႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​ပင္​ျဖစ္​​ေနသည္​ဆရာမမ်ားကလည္​းသူ႔ကို​ ေမးျမန္​းၾကသည္​။မည္​သို႔​ေျဖရမွန္​းပင္​မသိ​ေျခ။
"ဟဲ့မခ်ိဳနင္​့အတန္​းက​ေကာင္​မ​ေလးသနားပါတယ္​​ေနာ္​သူကိုဂုဏ္​ထူး​ေတာင္​မွန္​းထားတာဆိုသနားပါတယ္​​ေနာ္​"
"ဟုတ္​တယ္​​ေနာ္​မ​ေန႔က​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမူးလဲသြားတာဆိုဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကိုျမင္​ၿပီး​ေတာ့​ေလ"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာသူ၏တပည္​့အရင္​းကိုမကြၽတ္​မလြတ္​​ေသးဘူးလို႔​ေျပာရ​ေကာင္​းလားဆိုၿပီး​ေဒါသကထြက္​သြား၏
"အဲတာဘယ္​သူ​ေျပာတာလည္​းအမအဲလိုမဟုတ္​တာကိုမ​ေျပာပါနဲ႔"
"အဲလိုသ​ေဘာမဟုတ္​ပါဘူးခ်ိဳခ်ိဳရယ္​အမ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာဘာမွျပန္​မ​ေျပာႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​​ေဝ့တက္​လာ​ေသာမ်က္​ရည္​မ်ားကိုသာထိန္​းထားရ၏။
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ သူမမွာသူငယ္​ခ်င္​းအ​ေပၚသစၥာ​ေဖာက္​မိသလိုျဖစ္​သြားမိသည္​မ​ေန႔ကသူမျမင္​ လိုက္​ရသည္​မွာဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔အစစ္​​ေပသူမကိုယ္​ကိုလည္​း​ေနာက္​​ေက်ာမလံု ​ေပ။သူမကခု​ေဆးရံု​ေပၚမွာျဖစ္​သည္​။
မ်က္​လံုးမ်ားမွာ​ေလးလံလွ​ေသာ္​လည္​းအားယူၿပီးဖြင္​့
ၾကည္​့လိုက္​သည္​။မ်က္​ႏွာၾကက္​ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားႏွင္​့လည္​ပတ္​​ေန​ေသာပတ္​ကာသူ႔ကိုၾကည္​့​ေန​ေသာမ်က္​ႏွာ
ႀကီးဝသုန္​၏မ်က္​ႏွာႀကီးျဖစ္​သည္​။
"အား................."
သူ​ေၾကာက္​လန္​႔သြား၍​ေအာ္​လိုက္​မိသည္​။​ေဘးနားမွ​ေစာင္​့​ေန​ေသာသူမအ​ေဖႏွင္​့အ​ေမပင္​လန္​႔သြား၏။
"ဘာျဖစ္​တာလဲသမီးရလာၿပီလားဟင္​"
သူမဘာကိုမွမ​ေျပာႏိုင္​​ေပအရင္​ဆံုး​ေတာင္​းမိတာကတစ္​ခုတည္​းသာ
"အ​ေမ..​ေရ...​ေရ​ေပးပါ"
​"​ေအးသမီး​ေရာ့ျဖည္​းျဖည္​း​ေသာက္​သမီး"
သူမအငမ္​းမရ​ေရကို​ေသာက္​ၿပီး​ေဘးတစ္​ဝိုက္​ကိုငဲ့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။ကိုယ္​မွာလည္​း​ေခြၽး​ေတြနဲ႔​ေနာက္​​ေက်ာမလံုသလိုျဖစ္​​ေနသည္​။
"သမီးဘာျဖစ္​​ေနတာလဲဘာကို႐ွာ​ေနတာလဲဟင္​"
"ဟို...ဟို..ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔​ေလသူ႔ကို​ေတြ႕တယ္​အ​ေမသမီးသူ႔ကို​ေၾကာက္​တယ္​"
"ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔မ႐ွိပါဘူးဘယ္​သူမွမ႐ွိဘူးအ​ေဖနဲ႔အ​ေမပဲ႐ွိပါတယ္​"
"မဟုတ္​ဘူးသူ႐ွိတယ္​႐ွိကို႐ွိတယ္​"
"ဆရာဝန္​​ေခၚ​ေပးမယ္​​ေနာ္​သမီး​ေနာ္​"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူမွာတစ္​ခုခုကိုအလြန္​အမင္​း​ေၾကာက္​လန္​႔​ေနဟန္​တူသည္​။သိပ္​မၾကာလိုက္​ပါဆရာဝန္​​ေရာက္​လာသည္​။
"သမီး​ေခါင္​းမူး​ေသးလား"
"ဟင္​့အင္​းမမူးဘူးဆရာသမီးသူ႔ကို​ေတြ႔​ေနရတယ္​"
"သမီးဆရာ့ကိုၾကည္​့ဆရာ​ေျပာမယ္​သမီးခု​ေနမ​ေကာင္​း​ေသးလို႔​ေနာ္​ျမင္​ခ်င္​ရာျမင္​​ေနတာ​ေနာ္​ဆရာအိပ္​​ေဆးထိုး​ေပးမယ္​​ေနာ္​"
ဆရာ၀န္​မွာသူမကိုအိပ္​​ေဆးထိုး​ေပးလိုက္​သည္​သူမအိပ္​​ေပ်ာ္​သြားသည္​။
"ဆရာသူ႔အ​ေျခအ​ေနကို​ေျပာပါဦးဆရာ"
"အင္​းဒါမ်ိဳးကျဖစ္​တက္​ပါတယ္​စိတ္​မပူပါနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔အ​ေကာင္​းဆံုးႀကိဳးစား​ေနပါတယ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာအားကိုးပါတယ္​​ေနာ္​"
ဆရာဝန္​၏​ေနာက္​​ေၾကာကိုၾကည္​့ရင္​းသူမသမီးအတြက္​စိတ္​ပူ​ေနသျဖင္​့ရနက္​မ​ေအးႏိုင္​႐ွာ​ေပ။
​ေက်ာင္​းဆင္​း​ေခါင္​း​ေလာင္​းသံမွာက်ယ္​​ေလာင္​စြာထြက္​​ေပၚလာသည္​ ။အ.ထ.က(၃)​ေက်ာင္​းမွာည​ေန​ေက်ာင္​းဆင္​းခ်ိန္​ျဖစ္​သည္​။ဆရာမ​ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳႏွင္​့ဆုလဲ့​ေအာင္​တို႔မွာ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏သတင္​းကို​ေမးရန္​​ ေဆးရံုထဲသို႔​ေရာက္​လာၾကၿပီျဖစ္​သည္​။​ေဆးရံုအတြင္​းလႈပ္​႐ွားသြားလာ​ ေနသူမ်ားျဖင္​့စည္​ကား​ေနသလိုပင္​ျဖစ္​​ေနသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူတို႔၏အခန္​ းနားကို​ေရာက္​လာသည္​​​ေကာ္​ရစ္​တာက​ေနအ​ခန္​းဘက္​သို႔​ေလ်ွာက္​လာခ်ိန္​ တြင္​​ေဘးမွပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​​ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳကိုဝင္​တိုက္​သြား၏။သိပ္​အရမ္​းႀကီးတိုက္​တာမဟုတ္​သျဖင္​ ့သူမမွာစိတ္​ထဲသိပ္​မထား​ေပ။သို႔​ေသာ္​အ​ေမႊးနံ႔တစ္​ခုကသူမအားသတိထားမိ​ ေစသည္​။အိုဒီကလုန္​း​ေရ​ေမႊးနံ႔ထို​ေရ​ေမႊးသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔သံုး​ေနၾက​ ေရ​ေမႊးပင္​ျဖစ္​သည္​။သူမ​ေနာက္​ကိုျမန္​ျမန္​လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​ခ်ိန္​တြင္ ​ပန္​း​ေရာင္​ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးမွာမ႐ွိ​ေတာ့​ေပ။
"စိတ္​ထင္​လို႔​ေနမွာပါဒီ​ေရ​ေမႊးသံုးတယ္​့လူ​ေတြ႐ွိတာပဲငါကလည္​း​ေနာ္​"
သူမစိတ္​ထဲက​ေရရြတ္​မိသည္​။​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အခန္​း​ေ႐ွ႕ကို​ေရာက္​ လာၿပီျဖစ္​သည္​သူမတံခါးကို​ေခါက္​လိုက္​သည္​။အထဲမွ​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ ေမမွာတံခါးလာဖြင္​့​ေပး၏။​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳမွာျပံဳးျပလိုက္​သည္​။
"ဪ..ဆရာမတို႔လာပါလာပါ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမမွာဝမ္​းသာအားရပင္​ဆီးႀကိဳသည္​။​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလည္​းအခန္​းထဲသို႔ဝင္​လိုက္​သည္​။
"က​ေလးအ​ေျခအ​ေနဘယ္​လို​ေနလဲအမ"
"မ​ေျပာခ်င္​ပါဘူးဆရာမရယ္​ခု​ေလးတင္​အိပ္​​​ေဆးထိုးလိုက္​ရတယ္​သူ႔နားကိုဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ဆိုလားပဲသူလာ​ေနတယ္​ပဲ​ေျပာ​ေနတယ္​ဆရာမရယ္​"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳႏွင္​့ဆုလဲ့​ေအာင္​တို႔မွာတစ္​​ေယာက္​ကိုတစ္​​ေယာက္​ၾကည္​့ရင္​းအံ​့​ေအာ​ေနၾကသည္​။
"ဘယ္​သူဆရာမသူျမင္​​ေနရတယ္​ဆိုတာ"
""ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔​တယ္​့ဆရာမ""
သူတို႔​ေျပာ​ေနရင္​းအမွတ္​မထင္​ျပတင္​း​ေပါက္​မွတဆင္​့
ျမင္​လိုက္​​ေသာအရာကကကၠိဳပင္​အိုႀကီး​ေအာက္​မွတိုက္​ခန္​း​ေလးအဲမွာဝသုန္​ ႐ွင္​းသန္​႔ရဲ႕အ​ေလာင္​းက႐ွိ​ေသးသည္​။ထိုကၠိဳပင္​ဘက္​မွလာ​ေသာ​ေလၾကမ္​းတစ္​ ခုကတံခါးကိုဝုန္​းခနဲ​ေစာင္​့ပိတ္​သြား​ေစသည္​။
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳသည္​​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမကိုဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔၏အ​ေၾကာင္​းကိုအလံုးစံု​ေျပာျပလိုက္​၏။
"ဒါဆိုကြၽန္​မသမီး​ေလးကိုကလဲ့စား​ေျခမလို႔​ေပါ့"
"အဲလို​ေတာ့မ​ေျပာပါနဲ႔အမကြၽန္​မတို႔ကဗုဒၶဘာသာ​ေတြပါဘုရား​ေဟာနဲ႔ဆန္​႔ၾကင္​တာလား"
"ကြၽန္​မက​ေတာ့ဘုရားကိုလည္​းယံုတယ္​ဝိညာဥ္​​ေတြကိုလည္​းယံုတယ္​"
သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​စကား​ေျပာ​ေနသည္​ကိုဆုလဲ့​ေအာင္​မွၾကားဖ်က္​၍​ေျပာလိုက္​သည္​။
"အန္​တီဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကစိတ္​​ေကာင္​းအရမ္​း႐ွိတယ္​့သူပါသူမ်ားအ​ေပၚနစ္​နာ​ေအာင္​သူတစ္​ခါမွမလုပ္​ခဲ့ပါဘူး"
"ဟုတ္​တယ္​အမကြၽန္​မတပည္​့အ​ေၾကာင္​းကိုကြၽန္​မသိတယ္​သူကသိပ္​ျဖဴစင္​တယ္​့မိန္​းက​ေလးပါ"
"အင္​းကြၽန္​မလည္​းနားလည္​ပါတယ္​သူ႔မိဘ​ေတြရင္
က်ိဳး႐ွာမွာ​ေနာ္​"
"ဟုတ္​တာ​ေပါ့ခုထိအ​ေလာင္​းျပန္​​ေတာင္​မသယ္​ရ​ေသးဘူး​ေလဒီ​ေဆးရံုမွာပဲ"
​ေဆာင္​းႏွင္​းသူ၏အ​ေမသည္​​စိုးရိမ္​မႈကပိုမိုျမင္​့တက္​သြား၏။
"ကဲအမစကား​ေျပာလည္​း​ေကာင္​း​ေနလို႔အခ်ိန္​​ေတာင္​လင္​့​ေတာ့မယ္​သြားခြင္​့ျပဳဦး​ေနာ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့ပါဆရာမ"
​ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလည္​းခပ္​သုတ္​သုတ္​ပင္​ျပန္​၍ထြက္​လာခဲ့သည္​။​ေကာ္​ရစ္​ တာကိုျဖတ္​အ​ေလ်ွာက္​ခုနအိုဒီကလုန္​း​ေရ​ေမႊးနံ႔ကိုရလိုက္​သည္​ဒီတစ္​ခါ​ ေတာ့​ေနာက္​ကိုလွည္​့အၾကည္​့သူမႏွင္​့ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းတြက္​​ပန္​း​ေရာင္​ ဝမ္​းဆက္​ႏွင္​့​ေကာင္​မ​ေလးရင္​ခြဲရံုဘက္​သို႔ဦးတည္​သြား​ေနသည္​ သူတို႔နဲ႔တျဖည္​းျဖည္​း​ေဝးၿပီးရင္​ခြဲရံုနားအ​ေရာက္​​ေကာင္​မ​ ေလးကသူတို႔ကိုလွည္​့ၾကည္​့​ေနသည္​​ေသခ်ာပါသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ဆရာမ​ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳလည္​းစိတ္​ထဲမွ
"သမီး​ေလး​ေရအမ်ွအမ်ွအမ်ွသမီးရယ္​ဆရာမတို႔နဲ႔ဘဝျခား​ေနၿပီ​ေလသမီ​ေလးရယ္​"
မ်က္​ရည္​မ်ားက​ေဝ့တက္​လာသည္​ဆုလဲ့​ေအာင္​သတိ​ေပးကာမွသူမရိပ္​မိ​ေအာင္​​ေန၍အမူအရာကိုျပင္​လိုက္​သည္​။
"ဆရာမဘာၾကည္​့​ေနတာလဲသြားမယ္​​ေလ"
"​ေအး​ေအးသမီး"
သူလမ္​း​ေလ်ွာက္​ရင္​း​ေနာက္​ကိုလွည္​့အၾကည္​့​တြင္​​ေပ်ာက္​ကြယ္​ သြားၿပီျဖစ္​သည္​။အနီ​ေရာင္​​ေတာက္​​ေန​ေသာည​ေနဆည္​းဆာတိမ္​အလွနဲ႔အိပ္​တန္​ းဝင္​ငွက္​တို႔ပ်ံ
သန္​း​ေနပံုကသူမကိုပိုမိုငိုခ်င္​လာ​ေအာင္​လႈံ႔​ေဇာ္​​ေနသလိုပင္​ျဖစ္​​ေနသည္​။
<))<<<))<<<)<
မင္​းသန္​႔စင္​တစ္​​ေယာက္​စိတ္​ထဲတြင္​တစ္​မ်ိဳးႀကီးျဖစ္​​ေနသည္​စာလုပ္​ ရမွာသိပ္​စိတ္​မပါ​ေပ။သူ၏စိတ္​ထဲတြင္​ဘာမွအျပစ္​​ေျပာစရာမ႐ွိ​ေသာဝသုန္​ ကိုလမ္​းခြဲမိတာကတစ္​မ်ိဳးသူနဲ႔လမ္​းခြဲၿပီးမိနစ္​ပိုင္​းမွာတင္​မယံုႏိုင္​ ​ေလာက္​​ေအာင္​ဝသုန္​​ေသဆံုးသြား၏။ဝသုန္​သူ႔ကိုမ​ေက်မနပ္​ျဖစ္​မွာအမွန္​ပင္ ​ျဖစ္​သည္​။ညပိုင္​းအစကစာၾကည္​့ရတာသူ႔အတြက္​ဘယ္​လိုမွမျဖစ္​​ေပခု​ ေတာ့စာၾကည္​့ရတာစိတ္​ထဲမသိုးမသန္​႔ျဖစ္​​ေနသည္​။ထိုစဥ္​အ​ေပၚမွပ်ံငန္​း​ ေအာ္​ဟစ္​သြား​ေသာငွက္​ဆိုးထိုးသံ​ေၾကာင္​့​ေနာက္​​ေၾကာမလံုသလိုျဖစ္​လာသည္​ ။သို႔​ေသာ္​သူစိတ္​တင္​းထား၍စာကိုအာရံုစိုက္​ကာၾကည္​့​ေနသည္​။သူ၏နားထဲတြင္​ ​ေျခသံတ႐ွပ္​႐ွပ္​ၾကား​ေနသည္​။
"႐ွပ္​....႐ွပ္​.....႐ွပ္​...."
ညီးညဴသံလိုလိုတစ္​ခုခုကိုအခဲမ​ေက်သလို​ေအာ္​ဟစ္​သလိုငိုသံလိုလိုအသံကိုလည္​ းၾကားလိုက္​သည္​။သူစာကိုပဲအာရံုစိုက္​သည္​မည္​သည္​ကိုမွမၾကည္​့သို႔​ေသာ္​ သူ၏မ်က္​ႏွာျခင္​းဆိုင္​တံခါး​ေပါက္​အ​ေပၚမွက်လာ​ေသာ​ေရတစ္​စက္​ကသူ႔စာအုပ္​ ​ေပၚ​ေပါက္​ခနဲ...
"ဟင္​"
သူအ​ေပၚသို႔​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​ခ်ိန္​တြင္​ျပတင္​း​ေပါက္​အ​ေပၚ​ေဘာင္​မွ​ ေအာက္​သို႔​ေစာက္​ထိုးအ​ေနအထားႏွင္​့ဂသုန္​႐ွင္​းသန္​႔။သူအရမ္​းလန္​႔ကာခုန္ ​ျဖင္​့​ေနာက္​ျပန္​လဲ
ၾကသည္​ဝသုန္​႐ွင္​းသန္​႔ကအ​ေပၚမွာလက္​႐ွည္​႐ွည္​ႀကီးႏွစ္​ဖက္​ကိုဆန္​႔တန္​း၍ႏႈတ္​မွလဲအက္​ကြဲကြဲသံႀကီးျဖင္​့
"မင္​းသန္​႔စင္​နင္​​ေျပးမလႊတ္​ဘူးသစၥာမ႐ွိတယ္​့​ေကာင္​နင္​့ကိုငါသက္​မယ္​"
"ဝသုန္​မဟုတ္​ဘူးငါ​ေျပာျပမယ္​မဟုတ္​ဘူးမဟုတ္​
ဘူး"
"ဟားဟားဟား....သက္​မယ္​မင္​းသန္​႔စင္​နင္​့ကို...
ဟားဟားဟား"
သူမ၏႐ွည္​လ်ွား​ေသာလက္​ႀကီးႏွစ္​ဖက္​ျဖင္​့မင္​းသန္​႔စင္​၏လည္​ပင္​ းကိုညစ္​လိုက္​သည္​​ေအးစက္​​ေသာအထိအ​ေတြ႔​ေၾကာင္​့လိပ္​ျပာလြင္​့မတက္​ျဖစ္​ ​ေနရင္​းအသက္​ကလည္​း႐ႈမရပဲ​ေလာကႀကီးႏွင္​့အဆက္​အသြယ္​ပ်က္​သြားသည္​။

No comments:

Post a Comment