မိုးရြာခ်ိန္ေလး❆
အခ်စ္ဆိုတာစသိခဲ့တယ့္အခ်ိန္အခ်စ္ဆိုတာေလးကိုစိတ္ကူး
ယဥ္မိခဲ့တယ္လိုခ်င္ခဲ့မိတယ္ဘာမွန္းေတာ့ေသခ်ာမသိခဲ့ပါဘူး
အခ်စ္ကိုခံစားမႈၾကံဳေတြ႔မႈစားသံုးမႈေတြမ်ားလာမွတစ္ျဖည္းျဖ
ည္းနားလည္သေဘာေပါက္မိတယ္။မခ်စ္ဖူးေသးေတာ့အခ်စ္႐ူ
းတယ္စကားေတြေတာ့စံုလို႔ပဲဘယ္စကားကိုယံုရမွန္းမသိပါဘူး
သိခဲ့တယ့္အခ်ိန္ကလံုေလာက္မႈတစ္စံုတစ္ရာေတာ့႐ွိပါလိမ့္မ
ယ္။အပင္ေအာက္မွာတစ္ေယာက္ထဲရပ္ေနတယ့္ေကာင္မေလ
းတစ္ေယာက္လူအမ်ားအျမင္မွာသိပ္မေခ်ာသိပ္မလွေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကအလွနတ္သမီးေလးကသူပါ။မိန္းကေလး
တစ္ေယာက္မွာ႐ွိသင့္တယ့္ေအးေဆးစြာေနထိုင္တက္မႈလည္း
သူပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္။ေျဖာင့္စင္းေနတယ့္ႏွာတံေလးအသား
ေရာင္ကျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေျပပစ္တယ့္မ်က္ႏွာစူး႐ွတယ့္အၾကည့္
ပန္းေရာင္ေသြး႐ွိတယ့္သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္အတြက္အ
ျပစ္ေျပာစရာလံုးဝမ႐ွိခဲ့ပါဘူး။သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာပံုအရကြၽန္
ေတာ္သူ႔အခ်စ္ကိုရႏိုင္ေလာက္တယ္တယ့္ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေ
တာ္ေၾကာက္ေနမိပါတယ္။မရဲတစ္ရဲနဲ႔အနားကိုတိုးကပ္ၿပီးစ
ကားစလိုက္မိပါတယ္။
"ဟိုေလ....ကားေစာင့္ေနတာလား"
နည္းနည္းတုန္ရီသလိုျဖစ္ေနတယ့္ကြၽန္ေတာ့္အသံကိုသူရိပ္မိ
ေလာက္ပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္တယ္။
"အင္း...ဟုတ္တယ္"
"ကြၽန္ေတာ္မႏွင္းေကခိုင္ကိုေျပာစရာစကား႐ွိတယ္နားေထာင္
ေပးပါလား"
"ေျပာပါကြၽန္မနားေထာင္ေပးပမယ္"
"ဟိုေလ...ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ့္စကားက...."
တစ္ျခားဟာပဲေျပာလိုက္ရမလားတည့္ပဲေျပာလိုက္ရမလားေဝ
ခြဲမရေခြၽးကထြက္ခ်င္လာၿပီ။
"ဘာစကားမိုလို႔လဲကြၽန္မတို႔ကေမဂ်ာတူသူငယ္ခ်င္းေတြပဲေ
ျပာပါ"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ကြၽန္ေတာ္မႏွင္းေကခိုင္ကိုခ်စ္
တယ္..."
"႐ွင္........"
သူမစကားသံေနာက္ၿပီးကြၽန္ေတာ္ေျပာစရာမ႐ွိလိုက္သူ႔ကိုဘာ
ဆက္ေျပာရမလဲကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲကမထြက္ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခု
န္သံေတာင္သူၾကားလားမသိပါဘူးပြင့္ထြက္ေတာ့မလိုအရမ္းပဲ
"ကြၽန္ေတာ္တစ္ကယ္ခ်စ္တာပါကြၽန္ေတာ့္ကိုစဥ္းစားေပးပါ"
"႐ွင္ေျပာတာကိုစဥ္းစားေပးပမယ္ေနာက္မွကြၽန္မအေၾကာင္း
ျပန္ပမယ္"
ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္လိုက္တာသူကြၽန္ေတာ့္ကိုမမုန္းေလာက္ပါဘူး
ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးႀကီးေျပာမျပႏိုက္ေလာက္ေအာင္ခံစားမႈကန
က္႐ႈိင္းခဲ့တယ္ပထမဆံုးေျခလွမ္းရဲ႕ရင္ခုန္ခံကေတာ္ေတာ္ျပင္း
တယ္။
"ေဟ့ေကာင္မင္းအစဥ္ေျပလား...."
အတန္းမတက္ခင္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခဏထိုင္
ရင္းသူငယ္ခ်င္းကေမးလာပါတယ္။
"စဥ္းစားေပးမယ္တယ့္..."
"ဟာမင္းပထမအဆင့္ေအာင္ျမင္တယ္ေပါ့ကြ"
"ေအး...."
အတန္းတက္ရင္ေတြ႔ရမယ့္သူ႔ကိုေတြးရင္ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳတင္
ရင္ခုန္ေနမိပါတယ္။အက်ီအနီေရာင္ေလးနဲ႔ေကာ္ရစ္တာကေန
လမ္းေလ်ွာက္လာသူကကြၽန္ေတာ့္ေကာင္မေလး....။
"မႏွင္းေကခိုင္ဟိုေလ......"
သူမ႐ွက္ျပံဳးေလးျပံဳးေနသည္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေနေသာမ်
က္လံုးေလးကအဓိပၸါယ္တစ္ခုခုကိုေဖာ္ျပေနသည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိစၥေလ...အဲတာဘယ္လိုစဥ္းစားလဲ"
"ဟုတ္ကြၽန္မလက္ခံပါတယ္"
"တစ္ကယ္ေနာ္ႏွင္း....ဟာေပ်ာ္လိုက္တာ"
ေကာင္းကင္တြင္ေနလတို႔ထြန္းလင္းေနသည္။ၾကယ္တာယာ
အစုေတြနဂါးေငြ႔တန္းစၾကၤဝ႒ာႀကီးတစ္ခုလံုးကိုပိုင္ဆိုင္မိသလို
ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္မိပါသည္။ဟိုစာေရးဆရာႀကီးေရးခဲ့တယ့္ကဗ်ာ
မွန္တယ္။အခ်စ္ဆိုတာပန္း႐ိုင္းေလးတစ္ပြင့္ပါတယ့္ဘယ္ေန
ရာမဆိုေပါက္ႏိုင္တယ္တယ့္။
♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕ ♕
ေန႔ေတြညေတြေန႔ေတြလေတြေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီးကြၽန္ေတာ္တို႔ခ်စ္
သူသက္တန္းက၃လျပည့္ပါၿပီ။သူႀကိဳက္တယ့္အစားအစာအျပဳ
အမူအေနအထိုင္အေရာက္ပစၥည္းအကုန္လံုးကိုကြၽန္ေတာ္ႏွစ္
သက္ခဲ့ပါတယ္။သူ႔ကိုခ်စ္သူအျဖစ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီးကတည္းကဘ
ယ္သူ႔ကိုမွကြၽန္ေတာ္မ်က္စိထဲမဝင္ေတာ့ပဲသူ႔တစ္ေယာက္ထဲ
တစ္ဘဝလံုးအတြက္ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။သူကအေနအထိုင္
လည္းေအးေတာ့သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္စိတ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။သူကကဗ်ာ
ဆိုရင္သိပ္ႀကိဳက္တာပဲ....။
"ကိုေနာင္...ႏွင္းႀကိဳက္တယ့္ကဗ်ာေလး႐ွိတယ္ဖက္ျပရမလား"
"ႏွင္းကဖက္ျပမလို႔လားဘာကဗ်ာမိုလို႔ႀကိဳက္တာလဲ"
"ႏွင္းဖက္ဖူးတယ့္ကဗ်ာေလးပါဝတၳဳထဲကပါတာေလ"
"ကဲဖက္ျပစမ္းပါဦး"
"ေကာင္းကင္မွာၾကယ္မ႐ွိဘူး၊တိမ္ျပာမ႐ွိဘူး၊ကြၽန္မမ်က္ႏွာနဲ႔
အနီးဆံုးေကာင္းကင္မွာကိုယ့္မ်က္ႏွာတစ္ခုပဲ႐ွိတယ္တယ့္.."
"ဒါဆိုႏွင္းမ်က္ႏွာနားမွာကိုယ့္မ်က္ႏွာေနေပးရမယ္ေပါ့..."
"ဟာ...ကိုေနာင္ေနာ္..."
"ခ်စ္တယ္ႏွင္း...သိပ္ခ်စ္တယ္"
"အင္းႏွင္းလည္းခ်စ္တယ္..."
အခ်စ္ကိုဘယ္သူကစခဲ့လည္းေရေရရာရာဘယ္သူမွမသိဘူး
ဘယ္သူမွအခ်စ္ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကိုမဖြင့္ဆိုတက္ဖူးကြၽန္ေတာ္ကေ
တာ့သူ႔အခ်စ္ကေရာင္မဲ့တယ္။သူရဲ႕အနမ္းေတြကေႏြးေထြးတ
ယ္။အဲလိုပဲမွတ္ယူတယ္တယ္....။
"ကိုေနာင္ဒီေန႔ႏွင္းအိမ္ကိုေစာေစာျပန္မွရမယ္"
"ဘာလို႔လဲကြာ..."
"ဒီေန႔အိမ္မွာလုပ္စရာ႐ွိလို႔...."
"အင္းပါကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ"
"ရတယ္ကိုေနာင္လည္းေစာေစာျပန္ေနာ္...."
"ေရာက္ရင္ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္...ႏွင္း"
ကြၽန္ေတာ္အိမ္ကိုတန္းမျဖစ္ေသးေပ။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လက္ဖက္ရ
ည္ဆိုင္ထိုင္ေနမိသည္။
"ေဟ့ေကာင္...လြမ္းေဝေနာင္မင္းအဆင္ေျပေနတယ္ဆို..."
"ေအးကြငါသူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္...သူကလည္းငါ့ကိုခ်စ္တယ္"
"ေအးပါကြာမင္းတို႔အခ်စ္ကေတာ့စံပဲခုထိဘာျပသနာမွမျဖစ္
ဘူးေနာ္..."
"အင္းသူနဲ႔ငါကတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္နားလည္ၾကၿပီးသာ
း"
ေျပာရင္းဆိုရင္းေကာင္းကင္ႀကီးကအံု႔ဆိုင္းလာၿပီးမိုးနံ႔ေလနံ႔မ်ာ
းပါလာေနသည္။တစ္ကယ္ရြာေတာ့မယ့္ပံုစံႀကီးလ်ွပ္စီးကတစ္
ဝင္းဝင္းနဲ႔...။
"မိုးရြာေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္..."
ခပ္သုတ္သုတ္သြားလာေနၾကသူေတြမိုးခိုေနၾကသူေတြနဲ႔မိုးမ
ရြာခင္ေ႐ွ႕ေျပးနိမိတ္ေတြျပေနသည္။
"ဝုန္း....."
မိုးခ်ိန္းသံကက်ယ္ေလာင္လွေပသည္။
"ႏွင္းအိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီလားမသိဘူးမိုးေတြရြာေတာ့မယ္"
ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းျမည္သံကိုၾကားလိုက္ရတယ္ႏွင္းတယ့္..။
"ဟဲလို...ႏွင္းျပန္ေရာက္ၿပီလား"
"ကိုႏိုင္...ႏွင္းဆီလာေပးပါလား...."
သူမအသံေတြတုန္ရီေနသည္။တစ္ခုခုကိုေၾကာက္ရြံ႔တယ့္အသံ
ကြၽန္ေတာ္စိတ္ပူသြားမိသၫ္။
"ဟင္...ႏွင္းဘာလို႔လဲကိုလာခဲ့မယ္ေလႏွင္းဘယ္နားမွာလဲ"
"ကားမွတ္တိုင္မွာမိုးေတြရြာတယ္အရမ္းပဲေၾကာက္တယ္..."
"ႏွင္းခဏေစာင့္ေနာ္ေနာ္...."
ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းကိုသူငယ္ခ်င္းဆီေပးလိုက္ၿပီးဆိုင္အျပင္သို႔ေျပး
ထြက္လိုက္ၿပီးသူ႔ဆီကိုအေျပးလာမိေတာ့သည္။မိုးစက္မိုးေပါ
က္ေတြကကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚအညိဳးနဲ႔ေျပးဝင္ေနေတာ့သည္။
ကားမွတ္တိုင္ေဒါင့္ေလးမွာဘယ္မွမၾကည့္ပဲထိုင္ေနေသာေကာ
င္မေလးအရမ္းေၾကာက္ေနဟန္႐ွိသည္။ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုသြား
ေခၚလိုက္ေသာအခါသူလန္႔သြား႐ွာသည္။
"ဟင္...ႏွင္းကိုေလမေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ကို႐ွိတယ္"
"ကိုေနာင္...ႏွင္းေၾကာက္တယ္"
ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္မ်က္ႏွာေလးနဲ႔သူငိုေန႐ွာသည္။
"ကိုဖက္ထားေပးမယ္ေနာ္မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ကို႐ွိတယ္ႏွင္းကြာ
အဲလိုေၾကာက္တက္တယ္ဆိုတာဘာလို႔မေျပာတာလဲ..."
သူ႔အသားကကြၽန္ေတာ္မိုးစိုေနေသာအသားထက္ပင္ပိုေအးသ
ည္ဟုထင္မိသည္။
"ခုမေၾကာက္ေတာ့ဘူး....ကိုေနာင္႐ွိတာပဲ"
"ႏွင္းရယ္...."
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္မိသြားတယ္ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္
ေအာင္ခ်စ္တယ္အရမ္းခ်စ္တယ္ႏွင္းရယ္........။
"ဟိတ္...ႏွင္း.."
"ဟာ..လန္႔လိုက္တာကိုေနာင္ေနာ္..."
"မိုးလည္းေၾကာက္တယ္ကေလးၾကေရာ..."
"ဘာျဖစ္လဲေၾကာက္တာ...."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးႏွင္းေဘးမွာကိုယ္အျမဲ႐ွိေနမယ္"
"တစ္ကယ္ေနာ္"
"မိုးရြာတိုင္းႏွင္းမေၾကာက္ေစရဘူး..."
"အဲ့ကတိတည္ေနာ္...."
"အင္းအျမဲတည္မယ္"
အခ်စ္ရဲ႕ေနာက္မွာလြမ္းေမာမႈဝမ္းနည္းမႈေႂကြကြဲမႈေတြဟာပါ
လာစျမဲပါသူဖက္ျပဘူးတယ့္ကဗ်ာေလးအတိုင္းေပါ့...။
"တစ္ေန႔ၾကရင္ေတြ႔ရမယ္လို႔ေမ်ွာင္လင့္မထားလဲ
တစ္ေန႔ေန႔မွာေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္......။
တစ္ေန႔ေန႔မွာၿငိတြယ္ျခင္းေတြ႐ွိမွာမဟုတ္ဖူးလို႔
သံသယမ႐ွိခဲ့လည္းႀကိဳးတစ္ခုရဲ႕ၿငိတြယ္ျခင္းကိုခံလိုက္ရတယ္
ၾကည္ႏႈးမႈ+ရင္ခုန္မႈ၊ေပါင္းစပ္ထားတယ့္
ရင္ခုန္သံမွာဟန္ခ်က္ပ်က္ေနၿပီလား
စကားလံုးမ႐ွိေခါင္းစဥ္မ႐ွိ၊အေျခအေနတစ္ခုေအာက္မွာ
ႏွလံုးသားေတြအိပ္စက္ခြင့္ရဖို႔၊ကံၾကမၼာႀကီးက
ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ေပးလာမလဲ.....။
"ေဟ့ေကာင္လြမ္းေဝေနာင္.....လြမ္းေဝေနာင္...."
"ဟာမင္းအေမာတစ္ႀကီးနဲ႔ဘာျဖစ္လာတာလဲ..."
"ေဟ့ေကာင္မင္းေသခ်ာနားေထာင္ႏွင္းေကခိုင္ဆံုးၿပီ"
"ဟာ....ေဟာ့ေကာင္ျပန္ေျပာစမ္းကြာ....."
"ေအးႏွင္းေကခိုင္ဆံုးၿပီခုနေလးတင္သူ႔အေလာင္းရင္ခြဲရံုသယ္
သြားၾကၿပီ...."
"ဟာ...ဘာလို႔လဲကြာ..."
"သူတို႔စီးလာတယ့္ကားေမွာက္တာတယ့္"
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြႏွလံုးသားေတြမွတ္ဉာဏ္ေတြဘာမွမ႐ွိေတာ့
ဘူးအကုန္ေသဆံုးကုန္ၿပီကြၽန္ေတာ္ဘာမွမသိေတာ့ဘူးေျပး
သြားမိတယ္....။
"ႏွင္း......"
"ဟာေဟ့ေကာင္....."
အျဖဴေရာင္အဝတ္တစ္ထည္ေအာက္မႏိုးေသာအိပ္ခ်င္းျဖင့္
အိပ္ေနေသာခ်စ္သူ၏႐ုပ္အေလာင္းႏႈတ္မဆက္ပဲသူသြားေခ်
ၿပီ။ကြၽန္ေတာ္လာတာလည္းသူမသိေတာ့။မေခၚေတာ့ေပ။
"ႏွင္းႏႈတ္မဆက္ပဲဘာလို႔ခြဲသြားတာလဲကြာ.."
ေျပာစရာစကားေတြအကုန္ဆို႔နင့္လို႔ဘာမွကြၽန္ေတာ္မေျပာႏိုင္
ေတာ့ပဲသူ႔အိပ္စက္ရာေအးစက္စက္ေနရာကေနျပန္လာခဲ့သ
ည္။
"ေဟ့ေကာင္မင္းရလား"
သူငယ္ခ်င္းကိုကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုမစိုက္ပဲျပန္လာခဲ့တယ္။ေမွာင္မဲေ
နတယ့္အခန္းတစ္ခုထဲမွာပူေလာင္ပ်င္း႐ွခါးသီးတယ့္အရည္တ
စ္မ်ိဳးကိုေသာက္ေနမိတယ္။အဲ့အရသာကိုကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ဖူး
ဒါေပမယ့္အဲတာထက္ဆိုးတယ့္ခံစားမႈကိုတြန္းလွန္ရေတာ့အရ
သာဘာမွမ႐ွိpH7ေရကိုေသာက္ေနရသလိုကြၽန္ေတာ့ဘာမွမ
ျဖစ္ပါဘူး........။ထိုစဥ္အခန္းတံခါးေခါက္သံကိုၾကားလိုက္ရသ
ည္။
"ဘယ္သူလဲကြ...."
"ငါပါမင္းသူငယ္ခ်င္း.."
"ဘာကိစၥလဲ...."
"မင္းႏွင္းေကခိုင္ရဲ႕ဆြမ္းသြတ္ကိုသြားသင့္တယ္လို႔ထင္တယ္
မင္းသူ႔ေနာက္ဆံုးခရီးလည္းမသြားခဲ့ဘူး...."
"မသြားဘူး....ႏွင္း...ႏွင္းမေသဘူး...သူမေသဘူး....ငါ့ရင္ထဲ
ေဟာဒီငါ့ရင္ထဲမွာသူ႐ွိတယ္..."
"စိတ္ထိန္းပါကြာ.....ငါျပန္မယ္...."
အခ်စ္ဆိုတာဒါလားဒီလိုခံစားရတာလားဘာေတြလဲအခ်စ္က
ဘာလဲဒီလိုဝမ္းနည္းမႈေတြရဲ႕ျမစ္ဖ်ားခံအစပ်ိဳးခဲ့တာလားဘာ
လို႔ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲအဲလိုဘာလို႔လဲေမးခြန္းေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေန
စဥ္အျပင္ဘက္ကမိုးခ်ိဳန္းသံကသူ႔ကိုလႈပ္ႏႈိးလိုက္သလိုအတိ
တ္ဆီသို႔ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။
"ကိုေနာင္.....ႏွင္းေၾကာက္တယ္.."
"ႏွင္းေၾကာက္တယ္....."
သူ႔အသံေလးကကြၽန္ေတာ့္နားထဲ.....
"ႏွင္း....မေၾကာက္နဲ႔....ကိုလာခဲ့မယ္...မေၾကာက္နဲ႔"
သဲႀကီးမဲႀကီးရြာေနေသာမိုးေအာက္တြင္လူငယ္တစ္ေယာက္ေ
ျပးေနသည္ကိုေတြ႔ရသည္။သူ႔လက္ထဲမွာထီးတစ္လက္ပါေသာ္
လည္းထိုထီးကိုမေဆာင္းပဲေျပးလႊားေနသူေကာင္ေလး၏အဆံု
းသက္ေနရာက.......
"(.........)သုသာန္"
"မႏွင္းေကခိုင္"
"အသက္(၂၀)ႏွစ္"
အျဖဴေရာက္အုတ္ဂူေလးေပၚသို႔သူပါလာေသာထီးေလးႏွင့္မိုးေ
ပးလိုက္သည္။
"ႏွင္း....မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ကို႐ွိတယ္ကတိေပးထားတယ့္အ
တိုင္းကို႐ွိေနတယ္ႏွင္း......"
မိုးကေတာ့ညာတာမႈကင္းမဲ့စြာသဲသဲမည္းမည္းရြာခ်လ်က္႐ွိသ
ည္။ဘာလို႔ရြာေနရတာလဲ......။သူတိုးတိတ္စြာေရရြတ္လိုက္ပါ
တယ္...။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္မိုးရယ္ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ခ်မ္းေန႐ွာေတာ့မ
ယ္တိတ္ေပးပါဗ်ာ....."
၂ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ...........
"ဟင္မိုးကလည္း႐ုတ္တရက္ဘာလို႔လဲမသိဘူးထီးမပါဘူးဆိုေ
နမွပဲ"
"ဝုန္း....."
မိုးခ်ိဳန္းသံအၾကားလန္႔ေနေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္....
ထီးျဖင့္ေရာက္လာေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္........
"အခ်စ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကိုနည္းနည္းေနာက္ၾကတယ္"
"ေနာက္တစ္ခါေနာက္မက်နဲ႔ေနာ္..."
"အင္းပါ...အခ်စ္"
သိပ္ခ်စ္ၾကဟန္တူေသာခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ဟန္တူသည္။
သုသာန္ထဲတြင္အုတ္ဂူက၂လံုးေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္႐ွိေနေတာ့
သည္.............................။
မွတ္ခ်က္။ ။"မႏိုးပါေစနဲ႔မိုးရယ္" သီခ်င္းကိုခံစားေရးသည္။